неяскра́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Пазбаўлены яскравасці. Неяскравыя фарбы.

2. перан. Няясны, невыразны. Што гэта — мроя ці абрыўкі ўспамінаў слабых і неяскравых з далёкага маленства... Гроднеў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ту́былец, ‑льца, м.

Тое, што і туземец. Другія за шмаццё, за ром, За шкло, люстэркі, фарбы У тубыльцаў і ў іх багоў Выманівалі скарбы. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Пра́зем ’мінерал, разнавіднасць кварцу светла-зялёнай афарбоўкі’ (ТСБМ). Праз рус. пра́зем ’тс’ (параўн. Крукоўкі, Уплыў, 87) з ням. Prasem ’тс’; крыніцай з’яўляецца лац. prasinus ад грэч. πράσινος ’светла-зялёны, фарбы цыбулі’ (Мацэнаўэр, LF, 14, 81; Фасмер, 3, 353).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

масіко́т

(фр. massicot)

жоўтая разнавіднасць глёту, выкарыстоўваецца пры вырабе жоўтай фарбы, свінцовых бяліл.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

loud​1 [laʊd] adj.

1. гу́чны;

a loud voice/laugh гу́чны го́лас/смех

2. шу́мны, шумлі́вы

3. кі́дкі, крыклі́вы (пра фарбы, адзенне)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

гуа́ш ж. (гатунак фарбы і карціна, выкананая гэтай фарбай) Guásch f -, -en, Gouache [gwa(:)ʃ] f -, -n [gwa(:)ʃn]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

сакаві́ты sáftig;

сакаві́ты корм Kráftfutter n -s, -;

сакаві́ты го́лас klángvolle Stímme;

сакаві́тыя фа́рбы sátte [kräftige] Fárben

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

ла́кавы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да лаку ​1. Лакавыя фарбы. Лакавы бляск. // Які ўтрымлівае лак ​1. Лакавы раствор.

2. Пакрыты лакам ​1; накіраваны. Лакавыя туфлі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

грунтавы́, ‑ая, ‑ое.

1. Які мае адносіны да грунту (у 1 знач.). Грунтавая дарога. Грунтавыя воды.

2. Які мае адносіны да грунту (у 5 знач.). Грунтавыя фарбы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

акварэ́ль, ‑і, ж.

1. Фарбы, якія разбаўляюцца вадой, а таксама жывапіс гэтымі фарбамі. Выконваць малюнкі акварэллю. Накіды акварэллю.

2. Карціна ці малюнак, напісаныя такімі фарбамі. Выстаўка акварэлей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)