Пані́клы ’схілены, прыгнуты; прыгнечаны, замучаны’ (ТСБМ), пані́клы, пані́клівы ’блізарукі’ (Сл. ПЗБ, Мат. Гом.), поні́клы ’блізарукі; упарты’ (ТС). Ад панікнуць < нікнуць (гл.) з суф. ‑л‑.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

uparty

upart|y

упарты;

~y jak osioł — упарты як асёл;

na ~ego — а) у крайнім выпадку; калі ўжо так пайшло;

усімі праўдамі і няпраўдамі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

störrisch

a упа́рты, непако́рлівы

ein ~es Pferd — нараві́сты конь

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Quérkopf

m -(e)s, -köpfe упа́ртая галава́, упа́рты чалаве́к

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

pigheaded [ˌpɪgˈhedɪd] adj. тупы́, упа́рты;

Stop being so pigheaded and admit that you were wrong! Перастань упарціцца і прызнай, што ты памыляўся!

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

donkey

[ˈdɑ:ŋki]

n., pl. -keys

1) асёл -ла́ m.

2) дурны́, упа́рты чалаве́к

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

impracticable

[ɪmˈpræktɪkəbəl]

adj.

1) невыкана́льны, незьдзяйсьня́льны

2) непада́тлівы, упа́рты

3) непрыда́тны для ўжыва́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

indocile

[ɪnˈdɑ:səl]

adj.

1) непако́рны; нараві́сты, нату́рлівы, нату́рысты, упа́рты

2) цяжкі́ для выхава́ньня

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

заця́та прысл, заця́ты

1. (упарты, настойлівы) hártnäckig, behárrlich;

2. (скрытны) verschlóssen, zurückhaltend;

3. (адданы, верны) ergében, treu, zíelstrebig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

hártleibig

a

1) упа́рты

2) які́ паку́туе на зацвярдзе́нне стра́ўніка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)