батанізава́ць

(ням. botanisieren = збіраць расліны, ад гр. botane = трава)

збіраць расліны з мэтай іх вывучэння; гербарызаваць.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

foxtail

[ˈfɑ:ksteɪl]

n.

1) лісі́ны хвост

2) Bot. лісахво́ст -у m. (трава́)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

бура́чнікавыя, ‑ых, адз. няма.

Сямейства двухдольных раслін, да якіх адносяцца незабудкі, медуніцы, геліятроп, агурочная трава і інш.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

па́ха ж. мы́шка, подмы́шка;

пад па́хамі (па́хай, па́хі, па́ху) — под мы́шками (мы́шкой, мы́шки, мы́шку);

трава́ па па́хі — трава́ до мы́шек (до подмы́шек);

◊ ла́хі пад па́хі — ша́пку в оха́пку; убира́ться восвоя́си

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́шаны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад касіць.

2. у знач. прым. Скошаны. Кошаны луг. Кошаная трава.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

лю́цік, ‑у, м.

Тое, што і казялец. Невысокая трава паабапал стракацела жоўтымі люцікамі, ружовымі смолкамі, сінімі званочкамі. Ваданосаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выга́рышча, ‑а, н.

Выгаралае месца ў лесе, на балоце; пажарышча. Дождж абмые выгарышча — трава пойдзе маладая расці. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

grassy

[ˈgræsi]

adj.

1) паро́слы траво́ю

2) травяны́

3) травяні́сты, зялёны, як тра́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

приле́чь сов., в разн. знач. прыле́гчы; (облечь — ещё) прыста́ць;

приле́чь на крова́ть прыле́гчы на ло́жак;

трава́ прилегла́ трава́ прылягла́;

пла́тье хорошо́ прилегло́ к фигу́ре суке́нка до́бра прыле́гла (прыста́ла) да фігу́ры (да ста́ну).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

вы́гаралы

1. прич. вы́горевший;

на ~лым ме́сцы расла́ малада́я трава́ — на вы́горевшем ме́сте росла́ молода́я трава́;

2. в знач. прил. вы́горевший, вы́горелый;

в. на со́нцы рукза́к — вы́горевший (вы́горелый) на со́лнце рюкза́к

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)