падтрыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; -ы́маны; зак.

1. каго-што. Прытрымаўшы, не даць упасці.

П. пад руку.

2. перан., каго (што). Аказаць каму-н. дапамогу, садзейнічанне.

П. сябра ў цяжкую мінуту.

П. добрай парадай.

3. перан., каго-што. Выказаўшы згоду, адобрыўшы, выступіць у абарону каго-, чаго-н.

П. чыю-н. кандыдатуру.

4. што. Не даць спыніцца, парушыцца чаму-н.

П. агонь у пліце.

П. гутарку.

|| незак. падтры́мліваць, -аю, -аеш, -ае; наз. падтры́мліванне, -я, н.

|| наз. падтрыма́нне, -я, н. (да 4 знач.) і падтры́мка, -і, ДМ -мцы, ж. (да 1—3 знач.).

Падтрыманне артылерыйскім агнём.

Падтрымка прапановы.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абагна́ць (перагнаць, выперадзіць, тс перан) überhólen vt, überflügeln vt, überstéigen* vt, übertréffen* vt;

ён абагна́ў усі́х у кро́се er hat im Geländelauf álle überhólt;

ён абагна́ў свайго́ ся́бра ў вучо́бе er hat séinen Freund im Lérnen übertróffen;

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

dean

[di:n]

n.

1) дэка́н -а m. (кале́джу, унівэрсытэ́ту або́ факультэ́ту)

2) дэка́н -а m., настая́цель царквы́

3) найстарэ́йшы ся́бра клю́бу або́ гру́пы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

fellow

[ˈfeloʊ]

1.

n.

1) чалаве́к -а, хло́пец хлапца́ m.

old fellow — дру́жа, стары́ (у зваро́це)

poor fellow — бяда́к; нябо́га, небара́ка

2) ся́бра -ы m., тава́рыш -а m., супо́льнік -а m.

a fellow in misery — тава́рыш у няшча́сьці

3) ся́бра навуко́вага тава́рыства або́ кале́джу

2.

adj.

супо́льны, падо́бны

fellow citizens — суграмадзя́не

fellow workers — супрацо́ўнікі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Saepe facit pietas hoc, [quod] nequit ipsa potestas

Часта каханне робіць тое, [чаго] не можа зрабіць улада.

Часто любовь делает то, [чего] не может сделать власть/сила.

бел. Для сябра свайго сэрца ўкалупнуў бы. Дзе міла ‒ сем вёрст не крыва.

рус. Любовь годы побеждает. Любовь и смерть преград не знают. Любовь сильнее страха смерти. Для милого дружка и серёжку из ушка.

фр. Amour et mort rien n’est plus fort (Нет ничего сильнее, чем любовь и смерть).

англ. Love makes all hearts gentle (Любовь смягчает все сердца). Honey catches more flies than vinegar (Мёд ловит больше мух, чем уксус).

нем. Liebe überwindet alles (Любовь преодолевает всё).

Шасцімоўны слоўнік прыказак, прымавак і крылатых слоў (1993, правапіс да 2008 г.)

стра́ціць, стра́чу, стра́ціш, стра́ціць; стра́чаны; зак.

1. каго-што. Застацца без каго-, чаго-н.; панесці страты.

С. сябра.

С. працу.

У вайне Беларусь страціла кожнага трэцяга.

2. што. Без карысці, марна патраціць што-н. (пра час, грошы і пад.).

С. цэлы месяц.

С. многа грошай без патрэбы.

3. што. Не захаваць, не зберагчы што-н.

С. сілы і здароўе.

4. што. Часткова або поўнасцю пазбавіцца якіх-н. уласцівасцей, якасцей, сувязей і пад.

С. надзею.

С. давер.

С. сувязь з аднакласнікамі.

5. што. Збіцца з дарогі, згубіць след.

С. сцежку.

◊

Страціць ласку ў каго — перастаць быць у пашане, павазе.

Страціць прытомнасць — абамлець, самлець.

Страціць розум — здурнець.

|| незак. стра́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пазыча́ць, пазы́чыць (áus)leihen* vt; bórgen vt (разм) (каму-н D, у каго-н bei, von D);

ён пазы́чыў мне 1000 е́ўра er lieh [bórgte] mir 1000 Éuro;

я пазы́чыў гэ́тыя гро́шы ў ся́бра ich habe díeses Geld bei éinem Freund gelíehen [gebórgt]

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

запо́мніць сов.

1. запо́мнить; (сохранить в памяти — ещё) запечатле́ть;

з. пе́сню — запо́мнить пе́сню;

з. твар ся́бра — запо́мнить (запечатле́ть) лицо́ дру́га;

2. (с отрицанием «не») запо́мнить, упо́мнить;

усяго́ не ~ніш — всего́ не запо́мнишь (не упо́мнишь)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

узбуджэ́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. узбуджаць — узбудзіць (у 2–4 знач.).

2. Стан актыўнай, напружанай нервовай дзейнасці; хваляванне. Першае нервовае ўзбуджэнне прайшло, але мае сябры паводзяць сябе трывожна. С. Александровіч. Турсевіч прыйшоў у рух і ўзбуджэнне, трос сябра за плечы,.. смяяўся. Колас. — Ага, папаўся! — пераможна махаючы рукамі ад узбуджэння, крычаў пажылы чалавек. Карпюк.

3. Спец. Рэакцыя клеткі, яе частак, тканкі, органа ў адказ на раздражненне з вонкавага ці ўнутранага асяроддзя.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

член в разн. знач. член, род. чле́на м.; (какой-л. организации, товарищества — ещё) ся́бра, -ра м.;

член па́ртии член па́ртыі;

член «Това́рищества белору́сского языка́» ся́бра «Тавары́ства белару́скай мо́вы»;

член профсою́за член прафсаю́за;

действи́тельный член Акаде́мии нау́к правадзе́йны член Акадэ́міі наву́к;

член прези́диума член прэзі́дыума;

член семьи́ член сям’і́;

чу́вствовать уста́лость во всех чле́нах адчува́ць сто́мленасць ва ўсіх чле́нах;

полово́й член палавы́ член;

член пропо́рции мат. член прапо́рцыі;

член предложе́ния грам. член ска́за.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)