ся́бра

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ся́бра сябры́
Р. ся́бра сябро́ў
Д. ся́бру сябра́м
В. ся́бра сябро́ў
Т. ся́брам сябра́мі
М. ся́бру сябра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

ся́бра, -а, мн. сябры́, -о́ў, м.

Тое, што і сябар.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ся́бра м. друг; прия́тель

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ся́бра, ‑а, м.

Тое, што і сябар. Прыпомнілася Андрэю Строніну, як .. адзін яго блізкі сябра запытаў: — Ці бачыш ты перад сабою калі што-небудзь для сябе светлае ў жыцці? Чорны. Французскі сябра скажа мне: — Глядзі ж На слаўны горад першых камунараў, На песенны і вогненны Парыж! А. Вольскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Ся́бра. Гл. сябар.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ся́бар

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. ся́бар сябры́
Р. ся́бра сябро́ў
Д. ся́бру сябра́м
В. ся́бра сябро́ў
Т. ся́брам сябра́мі
М. ся́бру сябра́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

найле́пшы, -ая, -ае.

Самы лепшы.

Н. сябра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

шубра́ўка

‘жан. да шубравец - сябра літаратурна-грамадскага таварыства’

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. шубра́ўка шубра́ўкі
Р. шубра́ўкі шубра́вак
Д. шубра́ўцы шубра́ўкам
В. шубра́ўку шубра́вак
Т. шубра́ўкай
шубра́ўкаю		 шубра́ўкамі
М. шубра́ўцы шубра́ўках

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

азмро́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; зак., каго-што.

Зрабіць змрочным, сумным, маркотным.

А. настрой сябра.

|| незак. азмро́чваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

завіта́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; зак.

Зайсці, заехаць куды-н. на кароткі час; заглянуць.

З. да сябра.

|| незак. заві́тваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)