руцінёр

(фр. routinier)

чалавек, схільны да руціны, пазбаўлены пачуцця новага.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

кля́ўзны, ‑ая, ‑ае.

Разм. Які заключае ў сабе кляўзу. Кляўзнае пісьмо. // Які займаецца кляўзамі; схільны да кляўз. Кляўзны чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

самаду́рны, ‑ая, ‑ае.

1. Схільны да самадурства, які дзейнічае толькі па свайму капрызу.

2. Заснаваны на самадурстве. Самадурныя планы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Няўро́чны (няурочный) ’незвычайны’ (Яруш.). Гл. уро́чны, сярод значэнняў якога ’схільны да ўрокаў’ (гл. няўрокам) і ’пэўны, дамоўлены, вызначаны’ (гл. рэкнуць, рэкці).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

метафі́зік

(ад метафізіка)

1) паслядоўнік метафізікі;

2) перан. чалавек, схільны ад абстрактных разважанняў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

песімі́ст

(фр. pessimiste, ад лац. pessimus = найгоршы)

чалавек, схільны да песімізму (проціл. аптыміст).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

empfänglich

a (für A) успрыі́млівы, схі́льны (да чаго-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

памярко́ўны, -ая, -ае.

1. Падатлівы, які лёгка прыстасоўваецца да іншых.

П. чалавек.

2. Які выяўляе мяккасць, цярпімасць; добразычлівы.

П. тон выступлення.

3. Які прытрымліваецца сярэдзіны, не схільны да крайнасцей.

Памяркоўныя погляды.

|| наз. памярко́ўнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

піэты́ст, ‑а, М ‑сце, м.

1. Прыхільнік піэтызму (у 1 знач.).

2. Кніжн. Чалавек, схільны да піэтызму (у 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

восприи́мчивый

1. (легко воспринимающий) успрыі́млівы, успрыма́льны;

2. (склонный к чему-л.) схі́льны (да чаго), пада́тлівы (на што).

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)