jednopokładowiec

м. аднапалубнае судна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

dwumasztowiec

м. двухмачтавае судна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

БАРК

(галанд. bark),

вялікае марское паруснае судна (3—5 мачтаў) з косымі парусамі на кармавой бізань-мачце і прамымі на астатніх. Буйнейшы з сённяшніх баркаў — рас. вучэбнае судна «Сядоў».

т. 2, с. 308

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

кіль, -я, мн. кілі́, -ёў, м.

Падоўжны брус, які праходзіць па ўсёй даўжыні судна ў сярэдзіне яго днішча.

|| прым. кілявы́, -а́я, -о́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

абарда́ж, -у, м.

Старадаўні спосаб марскога бою — счэпліванне свайго судна з варожым для рукапашнай схваткі.

Узяць на а.

|| прым. абарда́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Та́нкерсудна для перавозкі вадкіх грузаў’ (ТСБМ, БРС). Праз рус. та́нкер з англ. tanker ’наліўное судна’ ад tank ’рэзервуар, цыстэрна’ (гл. танк).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ранго́ўтны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да рангоўта, прызначаны для яго. Рангоўтныя канаты.

2. Такі, у якога ёсць рангоўт (пра судна). Рангоўтнае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́рпус,

тулава чалавека, каркас судна, частка машыны.

т. 8, с. 421

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

барк, ‑а, м.

Вялікае марское паруснае судна.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

аснасці́ць сов., в разн. знач. оснасти́ть;

а. су́дна — оснасти́ть су́дно;

а. а́рмію — оснасти́ть а́рмию

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)