сплаў жалеза з нікелем, які выкарыстоўваецца пры легіраванні (гл.легіраваць) спецыяльных сталей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Мета́л, мята́л, міта́л ’простае рэчыва або сплаў, якім уласцівы бляск, коўкасць, праводнасць цеплыні і электрычнасці’ (ТСБМ; бабр., Воўк-Лев.; драг., Жыв. сл.). Ст.-рус.металъ, метала (металя) ’тс’ (XVI ст.). Праз ням.Metall ці франц.métal з лац.metallum ’метал’, ’мінерал, выкапень’, ’руднік’, якое са ст.-грэч.μέταλλον ’руднік’ (Фасмер, 2, 609). Крукоўскі (Уплыў, 83) бел. лексему выводзіць з рус. мовы. Не выключана і пасрэдніцтва польск. мовы.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
рэзісты́н
(ад лац. resistere = супраціўляцца)
сплаў медзі, марганцу і жалеза; выкарыстоўваецца пры вырабе супраціўлення электрычных награвальных прыбораў.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
склеро́н
(гр. skleron = цвёрдасць)
сплаў алюмінію з цынкам, меддзю, марганцам і інш.; выкарыстоўваецца ў машынабудаванні, авіяцыйнай прамысловасці.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
феравальфра́м
(ад фера- + вальфрам)
сплаў жалеза з вальфрамам, які выкарыстоўваецца пры вырабе інструментальных і некаторых канструкцыйных сталей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фераніо́бій
(ад фера- + ніобій)
сплаў жалеза з ніобіем, які выкарыстоўваецца пры легіраванні (гл.легіраваць) нержавеючых, гарачаўстойлівых сталей.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фехра́ль
[ад лац. fe(rrum) = жалеза + хр(ом) + ал(юміній)]
гарачаўстойлівы сплаў з жалеза, хрому і алюмінію.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
свіне́ц, ‑нцу, м.
1. Цяжкі мяккі легкаплаўкі метал сінявата-шэрага колеру. Здабыча свінцу. Сплаў свінцу з сурмой.
2.перан. Куля (кулі). Цягнуцца ўвысь курганы Бессмяротнасці Там, дзе свінец іх, адважных, прашыў.Калачынскі.
•••
Як (нібы, быццам) свінцом налітая (налітыя) — крайне ператомленая, натруджаная ад стомы, хваробы і пад. (аб адчуванні цяжару ў галаве, руках, нагах і пад.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
amalgam
[əˈmælgəm]
n.
1) Chem. амальга́м -у m. (сплаў ірту́ці зь іншым мэта́лам)
2) Figur. мешані́на f.
an amalgam of good and evil — мешані́на дабра́ й зла
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
fusion
[ˈfju:ʒən]
n.
1) плаўле́ньне, тапле́ньне n.; спла́ўліваньне n., спла́ўка f.
2) распла́ўленая або́ расто́пленая ма́са; сплаў -ву m.
3) зьліцьцё n., спалучэ́ньне, аб’ядна́ньне n.
•
- fusion bomb
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)