канстанта́н

(ад лац. constans, -ntis = нязменны, пастаянны)

сплаў медзі з нікелем і прымесямі некаторых іншых элементаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)