бягу́н, бегуна́, мн. бегуны́, бегуно́ў, м.

Той, хто хутка бегае; спартсмен, які займаецца бегам (у 1 знач.).

Б. на кароткія дыстанцыі.

|| ж. бягу́ння, -і, мн. -і, -яў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

акраба́т, -а, М -ба́це, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца акрабатыкай; цыркавы гімнаст.

|| ж. акраба́тка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. акраба́цкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

альпіні́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца альпінізмам.

|| ж. альпіні́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. альпіні́сцкі, -ая, -ае.

А. рыштунак.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

Prófi

m -s, -s спарт. прафесіяна́л (-спартсме́н)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

шпажы́ст, ‑а, М ‑сце, м.

Спартсмен, спецыяліст па фехтаванню на шпагах. Адбыліся фіналы камандных спаборніцтваў шпажыстаў. «Звязда».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

атле́т, -а, М -ле́це, мн. -ы, -аў, м.

1. Спартсмен, які займаецца атлетыкай.

2. Пра чалавека моцнага целаскладу, вялікай фізічнай сілы.

|| прым. атлеты́чны, -ая, -ае.

А. склад цела.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

бейсбалі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м.

Спартсмен, які займаецца бейсболам; ігрок у бейсбол.

|| ж. бейсбалі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

|| прым. бейсбалі́сцкі, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

плыве́ц, плыўца́, мн. плыўцы́, плыўцо́ў, м.

Спартсмен, які займаецца плаваннем, а таксама той, хто плавае, умее плаваць.

Добры п.

|| ж. плыўчы́ха, -і, ДМ -чы́се, мн. -і, -чы́х.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

скарахо́д, -а, М -дзе, мн. -ы, -аў, м.

1. Чалавек, які вельмі хутка ходзіць, а таксама спартсмен — спецыяліст па хадзьбе, бегу (на лыжах, каньках).

2. уст. Пасыльны, ганец.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ско́раснік, ‑а, м.

Спецыяліст па рабоце скораснымі метадамі. Токар-скораснік. // Разм. Спартсмен, які бегае на скорасць. Канькабежац-скораснік.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)