Рата́ тус ’смак ’ (лаг. , Сл. ПЗБ ). Няясна. Параўн. каш. rututú ’бульбяны суп’, якое Борысь (SEK , 4, 221) параўноўвае з гукаперайманнем — польск. дыял. ru‑tu‑tu ’гук бубна’ і адпаведнымі фізіялагічнымі рэакцыямі. Магчыма, сюды ж рус. ярасл. рататуй ’суп без мяса’. Іранічнае ўтварэнне?
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
пры́ смак , ‑у, м.
1. Дадатковы, пабочны смак , які прымешваецца да смаку чаго‑н. Гарэлы прысмак. □ Сцяблінкі жуючы, яна адчула Не водар сена — водарасці пах, І далі той, што зноў іх паглынула, — Чужы, салёны прысмак на губах. Куляшоў .
2. перан. Адбітак, адценне. Прысмак сентыментальнасці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
зае́ сці , -е́ м, -ясі́ , -е́ сць; -ядзі́ м, -ясце́ , -яду́ ць; -е́ ў, -е́ ла; -е́ ш; -е́ дзены; зак.
1. каго (што ). Тое, што і загрызці .
Воўк заеў каня.
Нуда заела (перан. : замучыла). Заелі вы мяне (перан. : замучылі) сваімі прыдзіркамі ды папрокамі.
2. што чым . З’есці што-н. , каб заглушыць непрыемны смак .
З. лякарства цукеркай.
3. (1 і 2 ас. не ўжыв. ), што . Зашчаміць, перашкодзіўшы руху (разм. ).
У кулямёце нешта заела.
|| незак. заяда́ ць , -а́ ю, -а́ еш, -а́ е.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
nieporównany
непараўнаны, непараўнальны;
nieporównany szermierz — непараўнаны фехтавальшчык;
nieporównany smak wina — непараўнальны смак віна
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Мана́ ’прыемны пах’ (раг., Сл. ПЗБ ; драг. , КЭС ; Клім. ), ’закваска, смак і пах хлеба, якія залежаць ад дзяжы і закваскі’ (зэльв. , карэліц. , дзятл. , лях. , Сл. ПЗБ ; Сцяшк. Сл. ), ’нектар’ (лях. , Сл. ПЗБ ), лельч. мона́ ’сок з кветак’ (Нар. лекс. ), мана́ ’ўзмах’, ’подых, павеў’ (Нас. ), мані́ ць ’патыхаць’ (ТС ), бяроз. , драг. , стол. мані́ ты , мані́ тэ ’прыемна пахнуць’ (Нар. лекс. , Шатал. , КЭС ), драг. , кобр. манюшчы ’духмяны’ (Нар. лекс. , КЭС ). Рус. тамб. мана́ , калуж. манна́ ст , манна́ стый ’прыемны пах’, ’тонкі (пах, густ)’. Бел.-паўд.-рус. ізалекса. Узнікла ў выніку пераносу значэння ’прынада’ > ’прыемны пах’ > ’прыемны смак , нектар’. Укр. бойк. ма́ на ’застылы сок некаторых раслін’, балг. мана́ ’падзь’ можна лічыць семантычным варыянтам лексемы ма́ нна (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
fruity [ˈfru:ti] adj.
1. фрукто́ вы або́ які́ нагадвае фру́ кты (на смак , па паху )
2. сакаві́ ты, гу́ чны (пра голас, смех )
3. AmE , infml і́ м ро́ зуме, не зусі́ м нарма́ льны псіхі́ чна
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
паблы́ таць , ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак. , што .
1. Зблытаць, пераблытаць. Паблытаць дрот. □ Так і хацелася абняць [дзеда] і, жартуючы, паблытаць яго сівую бародку. Рылько .
2. Прыняць адно за другое. Я гэты ціхі дым на смак і навобмац[а]к ведаю, Яго я ні з чым не паблытаю. Барадулін .
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
го́ ркі bí tter тс перан :
мець го́ ркі смак í tter schmé cken;
го́ ркія слёзы í ttere Tränen;
го́ ркі п’я́ ніца ú nkenbold m á rger Säufer
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дэгустава́ ць degustí eren vt ó sten vt vt
дэгустава́ ць харчо́ выя праду́ кты на пах і смак é bensmittel in Bezú g auf Gerú ch und Geschmá ck prüfen
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
дэнатура́ т
(н.-лац. denaturatus = скажоны)
спірт , прызначаны для тэхнічных мэт, змяшчае атрутныя або непрыемныя на смак рэчывы, якія робяць яго непрыгодным для піцця.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)