пералі́вісты, ‑ая, ‑ае.
1. Які гучыць з частымі пералівамі. Пералівістыя пераборы гармоніка. □ З мястэчка, да якога было пяць вёрст, даносіўся глухі пералівісты гул ад касцельных званоў. Пестрак.
2. Які свеціцца, пераліваецца рознымі колерамі. Выплыў круглы і светлы месяц, і адразу ж праз увесь Сож паслаўся серабрысты пералівісты слуп святла. Сачанка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pole
I [poʊl]
1.
n.
1) слуп -а́ m.; кол кала́ m., кало́к -ка́ m.; ты́чка, па́лка f.
a telephone pole — тэлефо́нны слуп
a ski pole — лы́жная па́лка
2) буса́к -а́ m. (у чаўне́)
2.
v.
ру́хаць чо́вен або́ плыт бусако́м
II [poʊl]
n.
по́люс -а m.
The North Pole — паўно́чны по́люс
•
- poles apart
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
пень пень, род. пня м.;
◊
стоя́ть как пень стая́ць як слуп, стая́ць як пень у бе́лы дзень;
через пень-коло́ду працу́е і сма́ку не чу́е.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
swarm2 [swɔ:m] v.
1. раі́цца; лята́ць ро́ем, чарадо́й
2. то́ўпіцца;
swarm with smb./smth. быць перапо́ўненым кім-н./чым-н.
swarm up [ˌswɔ:mˈʌp] phr. v. узбіра́цца, кара́скацца;
swarm up a pole ускара́скацца на слуп
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
mast
[mæst]
1.
n.
1) ма́чта, шчо́гла f.
2) высо́кі слуп -а́ m.
2.
adj.
ма́чтавы, шчо́главы
mast timber — ма́чтавы лес
3.
v.t.
ста́віць ма́чту
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
*Астрапянець, остропыни́ти ’аслупець’ (Клім.). Відаць, звязана з строп, страпілы, укр. стропина ’розныя віды бярвенняў, слупоў’; іншая магчымасць — сувязь з укр. стропи́тся ’сайсці са шляху, з розуму’. Але хутчэй остропынити «стаць як стропына», як аслупець «стаць як слуп».
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
стаўбе́ц Слуп (Слаўг.). Параўн.: стлъпъ ’вежа’ (Астрамірава евангелле).
□ ур. Стаўбцы́ (поле) каля в. Церахоўка Слаўг., г. Стоўбцы Мін. вобл.
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
ognisty
1. агнявы;
słup ognisty — агнявы слуп;
2. перан. палкі, агністы, палымяны;
temperament ognisty — палымяны тэмперамент
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
замяні́цца, ‑мянюся, ‑менішся, ‑меніцца; зак.
1. З’явіцца на змену адно другому. Старое замянілася новым.
2. чым. Разм. Памяняцца чым‑н. з кім‑н. Замяніліся шапкамі.
3. у што. Разм. Ператварыцца, перарабіцца ў што‑н. [Незнаёмы:] Трэба ісці не азірацца, — бо хто азірнецца — у слуп спячы заменіцца, якога і перуны пасля з месца не зрушаць. Купала.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
расі́сты, ‑ая, ‑ае.
1. Пакрыты вялікай расой. Расістая трава. □ След бліскучы, слуп агністы, Лёг ад месяца ў вадзе. Дол вільготны і расісты... Колас. Па расістай сцяжынцы Мікітка спяшаецца да возера. П. Ткачоў.
2. Які суправаджаецца вялікімі росамі. А вясна зелянее лугамі У расістае ранне, І смяюцца русалак вачамі Зоры ночкаю ў шэрым тумане. Тарас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)