Féuerwache

f -, -n пажа́рная ахо́ва, пажа́рная слу́жба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

MAD

= Militärischer Abschirmdienst – Служба ваеннай контрразведкі (ФРГ)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Méldedienst

m -(e)s вайск. слу́жба су́вязі

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Réttungsdienst

m -es, -e марск. выратава́льная слу́жба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Kríegsdienst

m -(e)s, -e вайско́вая слу́жба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Héeresdienst

m -(e)s слу́жба ў во́йску

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ву́трэнь ’ранняя служба ў царкве’ (КСТ), ву́тріня ’тс’ (Бяльк.), укр. ву́треня ’тс’, рус. бранск. ву́трын ’тс’. Ад ц.-слав. оутрьнь ’ранні, ранішні’ або въ оутрьнии ’зранку, раніцой’; параўн. таксама балг. ву́трин, ву́трина, ву́тирна ’раніца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прызы́ў ’дзеянне і людзі, адначасова прызваныя ў армію’ (ТСБМ), пры́зыў ’тс’ (Растарг.), пры́заў ’прызыў (у войска)’ (Ян.), толькі мн. л. пры́звы ’служба ў арміі’ (шчуч., Сл. ПЗБ). Запазычана з рус. призы́в, дыял. при́зо́в ’тс’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

канвойны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да канвою, з’яўляецца канвоем. Канвойная, служба. Канвойная рота. Канвойны салдат.

2. у знач. наз. канвойны, ‑ага, м. Член канвою; канваір. Канвойныя заўтра абавязкова пералічаць усіх палонных. Сачанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

службовы прыметнік

  1. гл. служба і служыць.

  2. Пра сабак: які адносіцца да парод, што дрэсіруюцца для выканання спецыяльных службаў.

    • Службовае сабакаводства.
    • Выстаўка службовых сабак.

  3. Другарадны, дапаможны.

    • Зробленыя падлікі маюць толькі службовае значэнне.

  4. У граматыцы: словы, якія прызначаны для выражэння граматычных сувязей і адносін, не знамянальныя.

    • Службовыя часціны мовы.

|| назоўнік: службовасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)