нікуды́шны разм. níchtsnutzig; zu nichts zu gebráuchen;

нікуды́шная рэч miserábles Ding

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

славу́тасць ж.

1. Berühmtheit f -;

2. (месца, рэч) Séhenswürdigkeit f -, -en

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

matter of course

натура́льная рэч, само́ сабо́й зразуме́лае

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нагрува́сціць, ‑ашчу, ‑асціш, ‑асціць; зак., што і чаго.

1. Бязладна накласці, пакідаць, наваліць адну рэч на другую. Нагрувасціць кучу камення.

2. перан. Перапоўніць чым‑н. Нагрувасціць цытат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Novität

[-vi-]

f -, -en наві́нка, но́вая рэч, но́вы вы́раб

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Wértgegenstand

m -(e)s, -stände кашто́ўнасць, кашто́ўная рэч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Símili

m, n -s, -s падро́бка, падро́бленая рэч

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Жэч ’рэч’ (Сл. паўн.-зах.). З польск. rzecz ’рэч’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

рэлі́кт

(лац. relictum = пакінуты)

арганізм, рэч або з’ява, якія засталіся як перажыткі ад мінулых эпох.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

АРТЭФА́КТ

(ад лац. artefactum штучна зробленае),

стараж. рэч, якая зроблена ці мае сляды карыстання чалавекам. Элемент археалагічнай культуры, частка матэрыяльнай культуры пэўнага этапу, бо адлюстроўвае гісторыю яе развіцця. Сярод артэфакта вылучаюць культурнавызначальныя, этнавызначальныя («кіравальныя») і «датавальныя» рэчы, імпартныя, выпадковыя, запазычаныя і інш.

т. 1, с. 514

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)