совоку́пность (общая сумма чего-л.) суку́пнасць, -ці ж.;
в совоку́пности у суку́пнасці, ра́зам;
во всей совоку́пности ва ўсёй суку́пнасці;
всё в совоку́пности усё ў суку́пнасці, усё ра́зам;
по совоку́пности преступле́ний юр. па суку́пнасці злачы́нстваў;
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
спадаро́жнік, -а, мн. -і, -аў, м.
1. Чалавек, які знаходзіцца ў дарозе разам з кім-н.
Мой с. — вясёлы чалавек.
2. перан. Тое, што спадарожнічае чаму-н., з’яўляецца разам з чым-н.
Сырое надвор’е — с. прастудных захворванняў.
3. Нябеснае цела, якое рухаецца вакол планеты, зоркі.
С.
Зямлі — Месяц.
4. Касмічны апарат, які запускаецца ў касмічную прастору з дапамогай ракетных установак.
Запусціць с.
|| ж. спадаро́жніца, -ы, мн. -ы, -ніц (да 1 знач.).
|| прым. спадаро́жнікавы, -ая, -ае (да 4 знач.; спец.) і спадаро́жніцкі, -ая, -ае (да 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
спрэ́гчы¹, спрагу́, спражэ́ш, спражэ́; спражо́м, спражаце́, спрагу́ць; спрог, спрэ́гла; спражы́; спрэ́жаны; зак., каго.
Запрэгчы разам у адну вупраж (коней, быкоў і пад.).
|| незак. спрага́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. спрага́нне, -я, н. і спрэ́жка, -і, ДМ -жцы, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
сурэжысёр, ‑а, м.
Рэжысёр, які працуе разам з іншым рэжысёрам.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
miteinánder
pron rez ра́зам; адзі́н з адны́м
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
mítkämpfen
vi змага́цца ра́зам (з кім-н.)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
díesmal
adv гэ́тым ра́зам, на [у] гэ́ты раз
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
zusámmenarbeiten
vi супрацо́ўнічаць, ра́зам працава́ць; вайск. узаемадзе́йнічаць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
repeatedly
[rɪˈpi:tɪdli]
adv.
зно́ў і зно́ў, раз за ра́зам; шматразо́ва, неаднаразо́ва
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
sprząc
1. запрэгчы разам; спрэгчы;
2. счапіць; сашчапіць
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)