жбано́к, ‑нка, м.

Абл. Збанок. — Шкада, што не папрасіў прынесці жбанок вады — хочацца піць. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ле́жма, прысл.

Разм. У ляжачым становішчы; лежачы. Есці лежма. Піць лежма.

•••

Лежма ляжаць гл. ляжаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Durst

m (-es), сма́га

ich hábe ~ — хачу́ піць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

schlémmen

vi разм. мно́га е́сці, піць; дагаджа́ць стра́ўніку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

бру́дэршафт:

піць на бру́дэршафт з кім-н mit j-m Brüderschaft trínken*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

брудэрша́фт, ‑а, М ‑фце, м.

У выразе: піць брудэршафт або піць на брудэршафт з кім — замацоўваць сяброўства па застольнаму звычаю, паводле якога двое ўдзельнікаў адначасова п’юць свае чаркі, цалуюцца і гэтым устанаўліваюць узаемную дружбу і права звяртацца адзін да другога на «ты».

[Ням. Brüderschaft — братэрства.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

жу́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; незак.

Абл. Размаўляць, гаварыць. Што каму рупіць, той тое і жупіць. Прыказка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́кіпець, ‑піць; зак.

Выпарыцца ў працэсе кіпення. [Жанчына] зменшыла агонь, каб не выкіпела ў кацялку страва. Гурскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́тапіць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

Нагрэўшы, здабыць, вылучыць з чаго‑н. плаўкае рэчыва. Вытапіць сала.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

niepijący

непітушчы;

być ~m — быць непітушчым; не піць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)