прабле́ма, -ы, мн. -ы, -ле́м, ж.

1. Складанае пытанне, задача, якія патрабуюць вырашэння, даследавання.

Вырашыць праблему.

П. землекарыстання.

2. перан. Пра што-н. цяжка вырашальнае, ажыццявімае (разм.).

Гэта для мяне не п. (можна лёгка і проста зрабіць).

|| прым. прабле́мны, -ая, -ае (да 1 знач.).

Праблемныя пытанні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

вы́рашыцца, ‑шыцца; зак.

Атрымаць вырашэнне, стаць вырашаным. Пытанне не вырашылася, а ўскладнілася. Чарнышэвіч. Цяпер мне аж самому не верыцца, што магло ўсё так проста вырашыцца. Карпюк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

непрынцыпо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які не вынікае з прынцыпаў, далёкі ад прынцыпаў; неістотны, другарадны. Непрыпцыповае пытанне.

2. Які не прытрымліваецца прынцыпаў, не кіруецца імі. Непрынцыповы чалавек.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

repeat2 [rɪˈpi:t] v. паўтара́ць; паўтара́цца;

Can you repeat your question, please? Паўтарыце, калі ласка, сваё пытанне.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вузлавы́ прям., перен. узлово́й;

а́я ста́нцыя — узлова́я ста́нция;

о́е пыта́нне — узлово́й вопро́с;

о́е пісьмо́ — узлово́е письмо́

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пракля́ты

1. прич. про́клятый, пре́данный прокля́тию;

2. прил. (ненавистный, проклинаемый) прокля́тый; окая́нный;

~тае пыта́нне — прокля́тый вопро́с

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

hnter

I

1.

prp (D) – на пытанне «дзе»?; (a) – на пытанне «куды»? за, зза́ду, за спіно́й

2.

a за́дні, ты́льны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

балаці́раваць

(ням. ballotieren < фр. ballotter, ад ballotte = невялікі шар)

галасаваць, рашаць падачай галасоў якое-н. пытанне (першапачаткова — шляхам апускання ў урну шароў).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ка́верзны nangenehm;

ка́верзнае пыта́нне nangenehme Frge; provokatve [-v-] Frge; Fngfrage f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

завастры́ць, ‑вастру, ‑вострыш, ‑вострыць; зак., што.

1. Зрабіць вострым канец чаго‑н. Завастрыць аловак. Завастрыць канец палкі.

2. перан. Зрабіць больш рэзкім, ярка выражаным; падкрэсліць. Завастрыць пытанне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)