Не асноўны, не самы важны, малаістотны. Другараднае пытанне. Другарадная роля.// Не першы, не лепшы па сваіх якасцях; пасрэдны. Другарадны пісьменнік. Другарадны спявак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насты́рлівы, ‑ая, ‑ае.
Разм. Тое, што і настырны. — Калі маё пытанне не будзе настырлівым і недалікатным, ці не скажаце вы, якая мэта вашага падарожжа?Дубоўка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прасі́ць ’звяртацца з просьбай, дабівацца чаго-небудзь, назначаць цану’, ’заступацца за каго-небудзь’, ’запрашаць, клікаць’, ’жабраваць’ (ТСБМ). Рус.проси́ть, укр.проси́ти, ст.-рус., ст.-слав.просити, ітэратыў прашати, польск.prosić, в.-луж.prosyć, н.-луж.přosyś, чэш.prositi, славац.prosiť ’прасіць’, серб.-харв.про̀сити ’выпрошваць; сватаць’, славен.prósiti ’прасіць’, балг.про́ся ’выпрошваць; сватаць’. Прасл.*prositi. Роднасныя: літ.prašýti, prašau ’патрабаваць, прасіць’, лат.prasít, prasu ’тс’, лац.precor, ‑ārī ’прасіць’, procus ’жаніх’, гоц.fraćhnan ’пытанне’, ст.-в.-ням.fraga ’пытанне’, fragen, fragon ’пытаць’, ст.-інд.praçnás ’пытанне’, авеcц. frasa‑ ’пытанне’ і г. д. (Траўтман, 216; Мюленбах-Эндзелін З, 377; Вальдэ-Гофман 2, 346 і наст.; Уленбек, 173; Фасмер, 3, 378). Сюды прасі́льнік ’чалавек, які запрашае на вяселле’ (Сцяшк. Сл.), мн. л. просылныкі ’тс’ (Сл. Брэс.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Kontroverse
[-'vεrzə]
f -, -n спрэ́чка; спрэ́чнае пыта́нне, рознагало́ссе, кантраве́рза
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
папыта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; зак.
1.каго або у каго. Задаць каму-н.пытанне, каб даведацца пра што-н.
Папытайся ў яе пра здароўе маці.
2.чаго або у каго. Папрасіць дазволу на што-н., звярнуцца з якой-н. просьбай.
Папытаўся ў бацькі дазволу пайсці на каток.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
прабле́ма, -ы, мн. -ы, -ле́м, ж.
1. Складанае пытанне, задача, якія патрабуюць вырашэння, даследавання.
Вырашыць праблему.
П. землекарыстання.
2.перан. Пра што-н. цяжка вырашальнае, ажыццявімае (разм.).
Гэта для мяне не п. (можна лёгка і проста зрабіць).
|| прым.прабле́мны, -ая, -ае (да 1 знач.).
Праблемныя пытанні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
вы́рашыцца, ‑шыцца; зак.
Атрымаць вырашэнне, стаць вырашаным. Пытанне не вырашылася, а ўскладнілася.Чарнышэвіч.Цяпер мне аж самому не верыцца, што магло ўсё так проста вырашыцца.Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
непрынцыпо́вы, ‑ая, ‑ае.
1. Які не вынікае з прынцыпаў, далёкі ад прынцыпаў; неістотны, другарадны. Непрыпцыповае пытанне.
2. Які не прытрымліваецца прынцыпаў, не кіруецца імі. Непрынцыповы чалавек.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
балаці́раваць
(ням. ballotieren < фр. ballotter, ад ballotte = невялікі шар)
галасаваць, рашаць падачай галасоў якое-н.пытанне (першапачаткова — шляхам апускання ў урну шароў).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)