Перака́за ’перашкода, замінка, цяжкасць’ (Гарб., Нас.), перака́зіць ’сапсаваць; перашкодзіць’ (Нас.). Да ка́зіць ’псаваць, шкодзіць’ (гл.), магчыма, пад уплывам польск. przekaza ’перашкода’, przekazić ’перашкодзіць; перапыніць (пры размове)’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

zerstören

vt разбура́ць, раскіда́ць; псава́ць, знішча́ць

j-s Glück ~ — разла́дзіць чыё-н. шча́сце

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

расстра́ивать несов.

1. (нарушать строй) расстро́йваць; (о музыкальном инструменте — ещё) разла́джваць;

расстра́ивать ряды́ проти́вника расстро́йваць рады́ праці́ўніка;

расстра́ивать роя́ль расстро́йваць рая́ль;

2. (причинять ущерб) разла́джваць;

расстра́ивать дела́ разла́джваць спра́вы;

3. (мешать осуществлению) разла́джваць;

расстра́ивать пла́ны разла́джваць пла́ны;

4. (приводить в болезненное состояние) псава́ць;

расстра́ивать не́рвы псава́ць не́рвы;

5. (огорчать) хвалява́ць, псава́ць настро́й; засмуча́ць;

э́ти ве́сти меня́ расстра́ивают гэ́тыя ве́сткі мяне́ хвалю́юць (засмуча́юць), гэ́тыя ве́сткі псую́ць мне настро́й;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

deteriorate

[dɪˈtɪriəreɪt]

v.

1) псава́ць, пагарша́ць

2) псава́цца, занепада́ць; тра́ціць ва́ртасьць або́ цану́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

disconcert

[,dɪskənˈsɜ:rt]

v.

1) выво́дзіць з раўнава́гі, бянтэ́жыць, засаро́мліваць

2) псава́ць, разла́джваць (пля́ны)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nobble [ˈnɒbl] v. BrE, infml

1. псава́ць каня́, рабі́ць шко́ду каню́ (перад спаборніцтвам)

2. падкупля́ць, дава́ць ха́бар;

nobble witnesses падкупля́ць све́дак

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

singe [sɪndʒ] v. асма́льваць, смалі́ць

♦

singe one’s feathers/wings ≅ апячы́ся на чым-н.;

singe one’s reputation псава́ць, пля́міць сваю́ рэпута́цыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stain​2 [steɪn] v.

1. пэ́цкаць; пэ́цкацца; пля́міць; псава́ць; псава́цца;

stuff that doesn’t stain easily няма́ркі матэрыя́л

2. fml га́ньбіць, псава́ць (рэпутацыю, імя і да т.п.);

stained with vice по́ўны зага́н

3. фарбава́ць, мары́ць (драўніну), прапі́тваць (падлогу);

He stained the wood dark brown. Ён прамарыў драўніну карычневай фарбай.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Пляндрава́ць ’нішчыць, вытоптваць’ (Др.-Падб., Нас., Гарэц.), ’псаваць, рабіць шкоду’ (слонім., Сцяшк. Сл.). З польск. plądrować ’рабаваць, знішчаць’, што з ням. plündern ’тс’ (Цвяткоў, Запіскі. 67). Гл. плюндра, плюндравиць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

vitiate [ˈvɪʃieɪt] v. fml псава́ць; паслабля́ць, пазбаўля́ць сі́лы;

This admission vitiates your whole argument. Гэтая заўвага зводзіць на нішто ўсю тваю аргументацыю.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)