Verbum

ляні́вы, -ая, -ае.

1. Схільны да ляноты, які ўхіляецца ад працы.

Л. хлопец.

2. Вялы, павольны.

Лянівая паходка.

|| наз. ляні́васць, -і, ж.

ахо́ва, -ы, ж.

1. гл. ахоўваць.

2. Група (людзей, караблёў і пад.), якая ахоўвае каго-, што-н.

Берагавая а.

Выставіць ахову.

А. працы.

плён, -у, м.

1. Тое, што вырашчана: садавіна, гародніна, зерне і пад.; ураджай.

Даваць п.

2. перан. Вынік старанняў, дасягненне.

П. сваёй працы.

прагрэсі́ўны, -ая, -ае.

1. Які паступова ўзмацняецца, узрастае.

Прагрэсіўная аплата працы.

2. Які імкнецца да прагрэсу, перадавы.

Прагрэсіўная тэхналогія.

|| наз. прагрэсі́ўнасць, -і, ж.

слу́жачы, -ага, мн. -ыя, -ых, м.

Асоба, якая працуе ў розных сферах разумовай працы, кіраўніцтва, абслугі, гандлю.

|| ж. слу́жачая, -ай, мн. -ыя, -ых.

натру́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца; зак.

Стаміцца, прыйсці ў хваравіты стан (ад працяглай або цяжкай працы, хады і пад.).

Рука натрудзілася.

Н. на спякоце.

прыві́цца, 1 і 2 ас. не ўжыв., прыўе́цца; -віўся, -віла́ся, -ло́ся; зак.

Стаць звычайным, замацавацца.

Прывіліся навыкі да фізічнай працы.

|| незак. прывіва́цца, -а́ецца.

прызвыча́іць, -а́ю, -а́іш, -а́іць; -а́ены; зак., каго-што.

Прывіць навык да чаго-н.

П. змалку дзяцей да працы.

|| незак. прызвыча́йваць, -аю, -аеш, -ае.