спічра́йтэр

(англ. speechwriter, ад speech = прамова + writer = які піша)

той, хто піша тэксты прамоў для высокапастаўленых асоб дзяржавы.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

абаро́нчы

1. оборони́тельный; (предназначенный, служащий для защиты — ещё) защи́тный, защити́тельный;

~чая та́ктыка — оборони́тельная та́ктика;

~чае прыстасава́нне — защи́тное приспособле́ние;

~чая прамо́ва — защити́тельная речь;

2. полит. оборо́нческий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

панегі́рык

[гр. panegyrikos (logos) = урачыстая прамова]

празмернае ўсхваленне каго-н., чаго-н. (у прамове, літаратурным творы і г. д.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

зажига́тельный

1. запа́льны;

зажига́тельные бо́мбы запа́льныя бо́мбы;

зажига́тельный шнур запа́льны шнур;

зажига́тельное стекло́ запа́льнае шкло;

2. перен. гара́чы, палымя́ны;

зажига́тельная речь гара́чая (палымя́ная) прамо́ва;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

рэзана́нс, -у, м.

1. З’ява рэзкага ўзрастання амплітуды вымушаных ваганняў сістэмы пры набліжэнні частаты (у 2 знач.) перыядычнага знешняга ўздзеяння да частаты яе ўласных ваганняў (спец.).

Р. токаў.

Аптычны р.

2. Здольнасць узмацняць гук, уласцівая рэзанатарам або памяшканням, сцены якіх добра адбіваюць гукавыя хвалі.

Кіназала дае добры р.

3. перан. Водгук, водгаласак, уражанне, зробленае на многіх.

Прамова атрымала шырокі грамадскі р.

|| прым. рэзана́нсны, -ая, -ае (да 1 і 2 знач.).

Рэзанансная елка (для вырабу музычных інструментаў; спец.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

declamation

[,dekləˈmeɪʃən]

n.

1) дэкляма́цыя f., выступа́ньне з прамо́ваю, прамаўля́ньне n.

2) вы́браная паэ́зія, про́за для дэкляма́цыі; урачы́стая прамо́ва

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

emotional

[ɪˈmoʊʃənəl]

adj.

1) эмацы́йны (і чалаве́к)

emotional disturbance — эмацы́йная неўраўнава́жанасьць

2) крана́льны (прамо́ва, му́зыка)

3) па́лкі, гара́чы (за́клік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

экспро́мт

(лац. expromtus = гатовы)

1) твор (паэтычны, музычны), створаны адразу, у момант выканання;

2) кароткая прамова, сказаная без папярэдняй падрыхтоўкі;

3) невялікая музычная п’еса, напісаная ў свабоднай форме.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

перакана́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле дзеясл. пераканаць (у 1 знач.) і стан паводле знач. дзеясл. пераканацца.

2. Цвёрды, непахісны погляд, упэўненасць. Адно толькі ведае.. [Кастусь] — усім сэрцам і душою будзе заўсёды служыць прыгнечанаму селяніну, роднай Беларусі. Гэта было глыбокае і непахіснае перакананне... С. Александровіч. Прамова .. [Мікітава] была не зусім гладкая, але ён гаварыў шчыра, з перакананнем. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

узнёслы, ‑ая, ‑ае.

1. Прыўзняты, урачысты. Узнёслы настрой. Узнёслая прамова. □ [Кудрынскі] меў талент прамоўцы, і нашы адказы больш падабаліся яму, калі былі трохі ўзнёслыя. Лужанін. — Таварышы! Дарагія землякі! — Голас Марыі пявучы, узнёслы. Гроднеў.

2. Поўны вялікага значэння, глыбокага зместу, высакародных пачуццяў. Узнёслыя ідэалы. Узнёслыя мары. □ Кранулі не раз мяне тэмы ўзнёслыя Пра нашыя справы, пра нашых людзей. Панчанка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)