латы́шскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да латышоў, належыць ім. Латышская мова. Латышскі паэт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Веснацвет (паэт.) ’веснавая пара, калі краскі пачынаюць буйна цвісці’ (КТС, М. Хведаровіч). Новаўтварэнне ад вясна́ (гл.) і цвет (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Веставаць (паэт.) ’паведамляць, абвяшчаць’ (КТС, Н. Чарнушэвіч) — новае ўтварэнне ад ве́стка накшталт ст.-рус. вѣстовати ’тс’ (з XVI ст.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ве́тразь (паэт.) ’парус’ (КТС, У. Дубоўка; БРС). Новаўтварэнне ад ве́цер (гл.) і непрадуктыўнага суфікса ‑азь. Сюды ж прым. ветразевы (КТС).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

лі́рык, ‑а, м.

Аўтар лірычных літаратурных твораў; лірычны паэт. Маякоўскі — найвялікшы лірык сацыялістычнай эпохі. Перкін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

куне́га ж паэт Wnne f -; Verzärtelung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

ле́ра ж муз паэт Lier f -, -n

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

аму́р м міфал, паэт mor m -s

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

журча́ць, журчэ́ць reseln vi; mrmeln vi (паэт)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

птах м паэт Vgel m -s, Vögel

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)