carbon paper

капірава́льная папе́ра, капі́рка

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

плюр, ‑у, м.

Спец. Тонкая празрыстая папера, накрытая клеевым слоем, якая ўжываецца ў літаграфіі.

[Фр. pelure.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

капірава́льны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць, прызначаецца для капіравання. Капіравальны апарат. Капіравальная папера. Капіравальны аловак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зачарні́цца, ‑чэрніцца; зак.

Замазацца, зафарбавацца чорным. Шкло ў лямпе зачарнілася. Папера зачарнілася ад капіркі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вашча́нка, ‑і, ДМ ‑нцы; Р мн. ‑нак; ж.

Насычаная воскам тканіна або папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ро́левы, ‑ая, ‑ае.

Спец. Які мае адносіны да рола (у 2 знач.). Ролевая папера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

каля́ны rau, hart;

каля́ная папе́ра gríffiges Papíer

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

папяро́са, -ы, мн. -ы, -ро́с, ж.

Папяровая трубка з тытунём для курэння (звычайна праз муштук).

|| памянш. папяро́ска, -і, ДМ -ро́сцы, мн. -і, -сак, ж.

|| прым. папяро́сны, -ая, -ае.

Папяросная папера (вельмі тонкая).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

адно́сіна, -ы, мн. -ы, -сін, ж.

1. Афіцыйная дзелавая папера з запытаннем ці паведамленнем аб чым-н., дакумент.

Паступіла а.

2. спец. Лік, які атрымліваецца ад дзялення адной велічыні на другую.

Геаметрычная а.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ДАКУМЕ́НТ

(ад лац. documentum сведчанне, доказ),

1) дзелавая папера, што юрыдычна пацвярджае які-н. факт (напр., нараджэнне, узяцце шлюбу) ці права на што-н. (напр., дыплом, завяшчанне).

2) Афіц. пасведчанне асобы (напр., пашпарт).

3) Пісьмовыя помнікі пра гіст. падзеі.

4) Матэрыяльны носьбіт (папера, кіна- і фотаплёнка, магн. стужка і інш.) з запісанай на ім інфармацыяй, прызначанай для захоўвання і перадачы ў часе і прасторы.

т. 6, с. 14

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)