pomyłka

pomyłk|a

ж. памылка; пралік;

przez ~ę — памылкова

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

błahy

błah|y

малаважны; нязначны;

~a pomyłka — дробная памылка

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

clerical [ˈklerɪkl] adj.

1. духо́ўны

2. клерыка́льны

3. пі́сарскі, канцыля́рскі;

a clerical error апі́ска, памы́лка дру́ку;

clerical work канцыля́рская пра́ца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Лібяза ’памылка ў палатне, калі ніткі асновы ідуць зверху без ператыкання’ (Інстр. 2). Відавочна, у выніку перастаноўкі з блізка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

mistake​1 [mɪˈsteɪk] n. памы́лка;

make a mistake зрабі́ць памы́лку, памылі́цца;

a spelling mistake арфаграфі́чная памы́лка

♦

by mistake памылко́ва;

Someone must have taken my umbrella by mistake. Нехта, мабыць, памыліўся і ўзяў мой парасон;

make no mistake (about it)! infml не сумнява́йся!/будзь упэ́ўнены, што…

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

◎ Мэркамэ́нты ’клопаты, турботы’ (Бяльк.). Відаць, скажонае польск. mankament ’брак, недахоп, памылка, загана, хіба’, якое з італ. mencamento ’недахоп, дэфект, парушэнне’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ Псот ’асот’ (драг., ЛА, 1). Калі гэта не графічная памылка, то, хутчэй за ўсё, іранічная кантамінацыя асот і псота, псоціць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

недагля́д, ‑у, М ‑дзе, м.

Недастатковы нагляд за кім‑, чым‑н. Па абодва бакі вуліцы стаялі цёмныя, шэрыя ад часу і недагляду, дамы. Галавач. // Памылка, промах, зробленыя з-за няўважлівасці, нядбайнасці. — Памылкі і недагляды бываюць, — апусціўшыся на крэсла і абмякшы неяк, прызнаў Ваўчок. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скажэ́нне, ‑я, м.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. скажаць — сказіць і стан паводле знач. дзеясл. скажацца — сказіцца.

2. Змяненне, якое скажае што‑н.; няправільнасць, памылка. Грубыя скажэнні ў тэксце. □ У інтэрмедыях часта непаслядоўна, са скажэннямі перадаваліся асобныя фанетычныя і граматычныя рысы беларускай мовы. Шакун.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Verírrung

f -, -en

1) памы́лка; недагля́д, хі́ба

2) мед. ненарма́льнасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)