загну́цца, ‑гнуся, ‑гнешся, ‑гнецца; ‑гнёмся, ‑гняцеся; зак.
1. Згінаючыся, завярнуцца, падвярнуцца; скрывіцца. Цвік загнуўся. Палі ў капелюшы загнуліся. // Утварыць загіб, паварот. Правы фланг першага ўзвода неўзабаве загнуўся і пачаў адставаць. Быкаў.
2. Разм. груб. Памерці. — Падхапіў двухбаковае запаленне лёгкіх, вось і ўсё. Ледзь не загнуўся. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
капы́т, ‑а, М ‑пыце, м.
Рагавое ўтварэнне на канцы ног у некаторых млекакормячых. Калі-нікалі праязджала павольна калымага, .. пацоквалі падкаваныя конскія капыты. Колас. На паляне між дубоў — Шмат слядоў Ад капытоў. Муравейка. Адбіваецца кабылка Капытамі ад ваўкоў. Якімовіч.
•••
Задраць капыты — здохнуць (пра жывёліну), памерці (пра чалавека).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Апруцяне́ць ’адубець, скарчанець’ (БРС), ’здохнуць, памерці’ (Янк. Мат., Інстр. III), апруця́ць, апруцяне́ць (Янк. Мат.). Выключна беларускае. Утворана па прэфіксальна-суфіксальнай мадэлі ад прыметніка са значэннем ’стаць такім (цвёрдым), як прут’, параўн. адубець, акалець; ледзянець, дзеравянець. Магчыма, эвфемістычная метатэза з атрупянець.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
◎ Пагі́рдзіцца ’памерці’. Параўн. дырдзіцца ’выцягваць ногі пры смерці’ (Касп.), ’здыхаць’ (вілен., Лаўчутэ, Балтызмы, 108), палес. згʼирдицца, згʼирджувацца ’тс’ (Лысенка, СПГ). Паводле Лаўчутэ (СБ, 109), з літ. dirdintis ’здыхаць, дайсці да канца жыцця’ < ЛгІ( ’лупіць, драць, знімаць скуру, кожу’. Гл. яшчэ дырда.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
saint1 [seɪnt] n.
1. relig. святы́; свята́я; прапаве́днік; анёл
2. ве́льмі до́бры цярплі́вы чалаве́к;
I’m no saint. Я зусім не святы.
♦
be with the Saints ≅ пайсці́ на той свет, паме́рці
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
zaświaty
мн. той (замагільны) свет;
odejść w zaświaty — памерці; адысці ў лепшы свет
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
pop2 [pɒp] v.
1. BrE, infml нечака́на вы́йсці; вы́скачыць;
Pat’s just popped next door for ten minutes. Пэт толькі што выскачыла да суседзяў на 10 хвілінак.
2. хло́паць; з трэ́скам ло́пацца
3. (in) забяга́ць, загля́дваць, заско́кваць
4. (out) вы́лупіць во́чы
5. нечака́на вытырка́цца, высо́ўвацца
♦
pop your clogs BrE, hum. паме́рці;
pop the question infml прапанава́ць (каму-н.) вы́йсці за́муж/жані́цца
pop off [ˌpɒpˈɒf] phr. v. infml паме́рці, адкі́нуць канькі́, даць ду́ба
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
падо́хнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.
Здохнуць (пра жывёлін, насякомых). — Мы худобу пракормім, — падвясельваў бацьку Папас, — сена дастанем, насячом гучкоў, вецця, галін — не падохне жывёла. Колас. // Груб. Памерці (пра людзей). [Селянін:] — А ў.. [брата] жонка там жа [у сібірскай тайзе] падарвалася і памерла.. Каб яшчэ там жыць, дык і самі падохлі б, як пацукі. Галавач.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
скале́ць
1. (змёрзнуць) erfríeren* vi (s), (vor Kälte) erstárren vi (s);
2. разм груб (памерці) stérben* vi (s), ins Gras béißen*
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Zéitliche
das ~ ségnen — эўф. наказа́ць до́ўга жыць
den Weg des ~n géhen* — эўф. паме́рці, скана́ць
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)