лаві́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; незак.

1. Пра паруснае судна: рухацца супраць ветру, мяняючы напрамак курсу.

2. перан. Рухацца не прама, абмінаючы перашкоды.

Л. паміж машынамі.

3. перан. Умела выходзіць з цяжкага становішча, ухіляцца ад чаго-н.

Л. у палітыцы.

|| зак. злаві́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй (да 2 знач.).

|| наз. лаві́раванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

структуралі́зм, ‑у м.

1. Напрамак у навуцы, які апісвае аб’ект як сістэму элементаў.

2. Адзін з напрамкаў у мовазнаўстве, які разглядае структуру мовы як цэласную сістэму адносін моўных адзінак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

біялагі́зм

(ад біялогія)

напрамак у сацыялогіі, які тлумачыць грамадскія працэсы біялагічнымі з’явамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

northward [ˈnɔ:θwəd] adj. паўно́чны (пра напрамак); які́ размешчаны на по́ўнач ад; які́ накіраваны/зве́рнуты на по́ўнач;

a northward journey падаро́жжа на по́ўнач/у паўно́чным напра́мку

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

натуралісты́чны, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да натуралізму. Натуралістычны напрамак у жывапісе.

2. Які характарызуецца ўвагай да бытавых дэталей, імкненнем да фатаграфічнага капіравання рэчаіснасці без абагульнення таго, што паказваецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

род², -у, М -дзе, м., чаго.

1. Разнавіднасць чаго-н., якая валодае якой-н. якасцю, уласцівасцю.

Р. войск (спецыялізацыя войск у залежнасці ад характару ўзбраення і прызначэння). Войскі ўсіх родаў зброі.

2. Напрамак, спосаб дзейнасці.

Выбраць новы р. дзейнасці.

3. Нешта (нехта) накшталт каго-, чаго-н., падабенства каго-, чаго-н.

Гэта гасцініца — р. пансіяната.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

trassíeren

vt

1) трасі́раваць, намяча́ць напра́мак (дарогі)

2) камерц. трасі́раваць, выстаўля́ць вэ́ксаль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Direktión

f -, -en

1) (на)кіру́нак, напра́мак, курс

2) дырэ́кцыя, (у)праўле́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

захо́дні, ‑яя, ‑яе.

1. Які знаходзіцца на захадзе, які ідзе з захаду, проціл. усходні. Заходняя частка краіны. Заходні напрамак. Заходні вецер.

2. Які мае адносіны да Захаду. Заходняя культура. Заходняя мода.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

барацыклано́метр

(ад бара + цыклон + - метр)

прыбор, які паказвае набліжэнне цыклону і яго напрамак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)