ва́спа́н, ‑а, м.
Уст. Форма ветлівага звароту да мужчыны ў шляхечым асяроддзі; ваша міласць. [Антось:] — Ну, што нам васпан сказаць мае? [Марцін:] — Наказ прынёс я да васпана. Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
укры́ты, ‑ая, ‑ае.
1. Дзеепрым. зал. пр. ад укрыць.
2. у знач. прым. Скрыты, абаронены ўкрыццем. [Кастусь:] — Нам прыйдзецца рабіць напады і засады з укрытых пазіцый. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pretext [ˈpri:tekst] n. (for) (выдуманая) прычы́на, зачэ́пка, падста́ва;
We’ll have to find a pretext for not going to the party. Нам трэба будзе выдумаць прычыну, каб не пайсці на вечар.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
параўна́ўча, прысл.
Тое, што і параўнальна. Выпадкаў прагрэсіўнай асіміляцыі параўнаўча мала ў беларускай мове. Юргелевіч. Было параўнаўча ціха. Мележ. Сонца асвяціла нам .. поле, акаймаванае густым цёмным колам лесу. Тыповае палескае поле, якое параўнаўча не так даўно было пад лесам. Пестрак. Падобных на Гнядкова і Буйскага, хоць і многа іх, усё ж мала для нас. Параўнаўча з тым, што нам трэба для барацьбы, гэта адзінкі. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
правярну́ць, ‑вярну, ‑вернеш, ‑верне; зак., што.
Разм. Спрытна і хутка ажыццявіць, зрабіць што‑н. — Нам, браце мой, трэба работку адну правярнуць, — пачаў Ярмоленка сваім грубаватым голасам. Сіўцоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
апе́ць, апяю, апяеш, апяе; апяем, апеяце; зак., каго-што.
Уславіць, адлюстраваць у песнях, вершах. Колькі светлых хвілін, незабыўных спатканняў гэты дзень нам прынёс — не апець песняру. Машара.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
аблапо́шыць, ‑шу, ‑шыш, ‑шыць; зак., каго-што.
Разм. груб. Абмануць з карыслівай мэтай; абдурыць, абабраць (у 2 знач.). [Хмара:] — Месяцы два назад нам удалося аблапошыць нямецкую агентуру. Шашкоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
кле́йкі, ‑ая, ‑ае.
Які склейвае, прыклейваецца; ліпкі. Клейкая гліна. □ Налёт смалістых кветак клейкіх Нам рукі склеіў на хаду. Калачынскі. Зелянеюць лугі, выкідваецца клейкі ліст на бярозе. Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
азгле́лы, ‑ая, ‑ае.
Тое, што і асклелы. // перан. Агідны, паскудны. Той век нам спадчыну пакінуў, Азглелы век, струхлелы свет, Мяжой цераз усю краіну Нядоля праарала след. Лужанін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
саю́зніцкі, ‑ая, ‑ае.
Які мае адносіны да саюзніка. Саюзніцкія войскі. Саюзніцкі дагавор. □ Хоць бы дымок на гарызонце, ветразь. Хай бы саюзніцкага карабля Нам мачта паказалася здаля. Зарыцкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)