Lautermethode

f -, -n гукавы́ ме́тад (навучання чытанню)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

перкусі́йны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да перкусіі. Перкусійны метад даследавання. // Які прызначаны, служыць для перкусіі. Перкусійны малаточак.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

таракаскапі́я, ‑і, ж.

Спец. Метад агляду плеўральнай поласці пры дапамозе аптычнага прыбора, які ўводзяць праз пракол грудной сценкі.

[Ад грэч. thórakos — грудзі і ...скапія.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фонакардыягра́фія, ‑і, ж.

Метад даследавання сардэчна-сасудзістай сістэмы, які заключаецца ў графічнай рэгістрацыі гукавых з’яў, выкліканых дзейнасцю сэрца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

электракардыягра́фія, ‑і, ж.

Метад даследавання фізіялагічных уласцівасцей сэрца шляхам графічнай рэгістрацыі электрычных імпульсаў, якія ўзнікаюць у сардэчнай мышцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэагра́фія, ‑і, ж.

Метад даследавання функцыі кровазвароту, заснаваны на запісе напаўнення кроўю сасудаў і капіляраў пры дапамозе спецыяльнага прыбора.

[Ад грэч. rhéos — цячэнне, паток і gráphō — пішу.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

флюарагра́фія, ‑і, ж.

Метад рэнтгенадыягностыкі, які заключаецца ў фатаграфаванні рэнтгенаўскага адлюстравання органаў чалавечага цела з флюарэсцыруючага экрана на плёнку.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

electric chair [ɪˌlektrɪkˈtʃeə] n. the electric chair, таксама the chair электры́чны стул (метад смяротнага пакарання, асабліва ў ЗША)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

perfect3 [pəˈfekt] v. удаскана́льваць;

perfect a method/system of doing smth. удаскана́льваць ме́тад/сістэ́му выкана́ння чаго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

папулярызава́ць, -зу́ю, -зу́еш, -зу́е; -зу́й; -зава́ны; зак. і незак., каго-што (кніжн.).

1. Зрабіць (рабіць) зразумелым, даступным, папулярным (у 1 знач.).

П. навуковыя веды.

2. Зрабіць (рабіць) шырока вядомым, папулярным (у 2 знач.); распаўсюдзіць (распаўсюджваць).

П. новы метад.

|| наз. папулярыза́цыя, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)