дыяхрані́я, -і, ж.
Стан якіх-н. з’яў, сістэмы ў іх развіцці, гісторыі.
Моўная д.
|| прым. дыяхрані́чны, -ая, -ае і дыяхро́нны, -ая, -ае.
Дыяхранічны аналіз.
Дыяхронны метад.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)