zwierzchnictwo

zwierzchnictw|o

н.

1. начальства; вышэйшыя ўлады;

2. кіраўніцтва;

pod ~еm — пад кіраўніцтвам

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

direction

[dəˈrekʃən]

n.

1) кіру́нак -ку m.

2) указа́ньне n., дырэкты́ва or pl. дырэкты́вы; інстру́кцыя f., прадпіса́ньне n. (ле́карскае)

3) кіраўніцтва, правады́рства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

падпара́дкаваць, -кую, -куеш, -куе; -куй; -каваны; зак.

1. каго-што. Зрабіць залежным, паставіць у залежнасць ад каго-, чаго-н., прымусіць дзейнічаць адпаведна чаму-н.

П. каго-н. свайму ўплыву.

П. жыццё адзінай мэце.

2. каго-што. Паставіць пад непасрэднае кіраўніцтва, перадаць у чыё-н. непасрэднае распараджэнне, падначаліць.

П. інстытут Акадэміі навук.

3. што. У граматыцы: звязаць паводле спосабу падпарадкавання.

|| незак. падпарадко́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. падпара́дкаванне, -я, н.

Знаходзіцца ў чыім-н. падпарадкаванні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ку́рыя, ‑і, ж.

1. Гіст. Аб’яднанне некалькіх патрыцыянскіх родаў у Старажытным Рыме.

2. Разрад выбаршчыкаў па нацыянальнай, маёмаснай, расавай і інш. прыметах у капіталістычных краінах. Рабочая курыя.

•••

Рымская (папская) курыя — сукупнасць цэнтральных устаноў, цераз якія рымскі папа ажыццяўляе кіраўніцтва каталіцкай царквой.

Феадальная курыя — савет сеньёра з яго васаламі ў сярэднія вякі.

[Лац. curia.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кура́тар

(лац. curator = апякун)

асоба, якой даручана кіраўніцтва, нагляд за кім-н., чым-н. (напр. к. групы);

2) студэнт у клініцы, які назірае за хворым (гл. курацыя 2).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

дэкана́т

(ням. Dekanat, ад с.-лац. decanatus)

кіраўніцтва факультэта на чале з дэканам 1, а таксама памяшканне, дзе яно знаходзіцца.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

безгало́ўе, ‑я, н.

1. Пра адсутнасць добрага кіраўніцтва, разумнай галавы. [Сяргей:] — І ты, Макар, пра гэта падумай. Не век жа табе звекаваць у гэтым безгалоўі. Сабаленка.

2. Абл. Пра вельмі дрэннае надвор’е (завіруху, дождж, буру). У такое безгалоўе ні кажух, ні валёнкі не ўпасуць. Ваўкі і тыя ідуць з лесу бліжэй да будыніны. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

administration

[əd,mɪnɪˈstreɪʃən]

n.

1) зага́дваньне, вядзе́ньне; кірава́ньне n.

2) кіраўні́цтва n., адміністра́цыя f.

3) дава́ньне, удзяля́ньне n.

the administration of aid to refugees — дава́ньне дапамо́гі ўцекача́м

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

misconduct

1. [,mɪsˈkɑ:ndʌkt]

n.

1) благо́е трыма́ньне, неадпаве́дныя паво́дзіны

2) дрэ́ннае, благо́е кіраўні́цтва

3) Law жані́мская здра́да

2. [,mɪskənˈdʌkt]

v.i.

дрэ́нна трыма́цца

3.

v.t.

дрэ́нна кірава́ць чым

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

палітаддзе́л, ‑а, м.

Палітычны аддзел; партыйна-палітычны орган, створаны партыяй для ўзмацнення партыйнага кіраўніцтва і палітычнай работы на некаторых участках сацыялістычнага будаўніцтва і ў арміі. На прывітанне [танкісты] адказалі весела: начальнік палітаддзела быў жаданым госцем. Мележ. Пісьменнік і сам ідзе ў Чырвоную Армію і працуе ў палітаддзеле Заходняга фронту, не пакідаючы сваёй творчай працы. Хведаровіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)