Варсану́ць ’піхнуць, штурхануць’ (Янк. II, Бяльк., Арх. ГУ), варса́нуць ’штурхануць’ (Арх. ГУ). Бясспрэчна, адносіцца да варс́аць ’калоць, кідаць’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

мітынгава́ць, ‑гую, ‑гуеш, ‑гуе; незак.

Разм.

1. Удзельнічаць у мітынгу, мітынгах, праводзіць мітынг. [Пан Антось:] — Парабкі ж, і тыя ўжо мітынгаваць пачалі — усе за даўгінаўцаў гарою стаяць. Бажко.

2. перан. Весці беззмястоўную, пустую размову. [Багуцкі:] — Я не люблю кідаць слоў на вецер. Раз сказаў — паставім, значыцца кропка. А мітынгаваць я не люблю. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Пашыбе́нь ’ухабістая дарога’ (вілен., Яшк.). Да па‑ (< прасл. po‑) і шыбаць ’кідаць, шпурляць’ (гл.). Аб Суфіксе ‑ень гл. Сцяцко, Афікс. наз., 39.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Скі́нуць ‘зваліць, саштурхнуць уніз’, ‘зняць, распрануць’, ‘заўчасна нарадзіць’, ‘зняць з пасады’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Сл. ПЗБ, ТС, Ян.). Гл. кінуць, кідаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

challenge​2 [ˈtʃæləndʒ] v.

1. выкліка́ць (на спаборніцтва); кі́даць вы́клік

2. аклі́кнуць, затрыма́ць (каб праверыць пропуск)

3. сумнява́цца; аспрэ́чваць

4. патрабава́ць (увагі)

5. law аспрэ́чваць прыся́жных

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dash​2 [dæʃ] v.

1. імча́цца, кіда́цца;

She dashed into the shop. Яна ўляцела ў краму.

2. кіда́ць, шпурля́ць

dash off [ˌdæʃˈɒf] phr. v. чыркану́ць, чы́ркнуць (запіску)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

такела́ж, ‑у, м.

1. Сукупнасць усіх снасцей судна (пяньковых і металічных тросаў).

2. Сукупнасць прыстасаванняў з тросаў, блокаў, ланцугоў для пад’ёму і перамяшчэння грузу. Рыхтуй такелаж, плытагоны! А. Александровіч. // Такелажныя работы. Людзі брыгады Івана Леўкіна не збіраліся кідаць пачатую работу — не даручаць жа такелаж і мантаж фермы якой-небудзь іншай брыгадзе. Дадзіёмаў.

[Гал. takelage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Первашы́б ’фіранкі, ручнікі нявесты, якія вешаюць у хаце маладога’ (ветк., Мат. Гом.). Няясиа. Да нервы і ’шыб, якое да шыбаць < рус. шибать ’кідаць’ (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́хнуць ’стукнуць’ (Мат. Гом.). Рус. раха́ть, рахну́ть ’кідаць што-небудзь цяжкае’, славац. rachnúť ’грымнуць; бухнуць’, чэш. řachnouti ’тс’. Магчыма, гукапераймальнае (Фасмер, 3, 449).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

boo

[bu:]

1.

n., interj.

во́кліч неўхвале́ньня, асуджэ́ньня, непрыхі́льнасьці

2.

v.i.

кі́даць во́клічы асуджэ́ньня

3.

v.t.

асьві́стваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)