Скі́нуць ‘зваліць, саштурхнуць уніз’, ‘зняць, распрануць’, ‘заўчасна нарадзіць’, ‘зняць з пасады’ (ТСБМ, Байк. і Некр., Сл. ПЗБ, ТС, Ян.). Гл. кінуць, кідаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

challenge​2 [ˈtʃæləndʒ] v.

1. выкліка́ць (на спаборніцтва); кі́даць вы́клік

2. аклі́кнуць, затрыма́ць (каб праверыць пропуск)

3. сумнява́цца; аспрэ́чваць

4. патрабава́ць (увагі)

5. law аспрэ́чваць прыся́жных

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

dash​2 [dæʃ] v.

1. імча́цца, кіда́цца;

She dashed into the shop. Яна ўляцела ў краму.

2. кіда́ць, шпурля́ць

dash off [ˌdæʃˈɒf] phr. v. чыркану́ць, чы́ркнуць (запіску)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

такела́ж, ‑у, м.

1. Сукупнасць усіх снасцей судна (пяньковых і металічных тросаў).

2. Сукупнасць прыстасаванняў з тросаў, блокаў, ланцугоў для пад’ёму і перамяшчэння грузу. Рыхтуй такелаж, плытагоны! А. Александровіч. // Такелажныя работы. Людзі брыгады Івана Леўкіна не збіраліся кідаць пачатую работу — не даручаць жа такелаж і мантаж фермы якой-небудзь іншай брыгадзе. Дадзіёмаў.

[Гал. takelage.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

◎ Первашы́б ’фіранкі, ручнікі нявесты, якія вешаюць у хаце маладога’ (ветк., Мат. Гом.). Няясиа. Да нервы і ’шыб, якое да шыбаць < рус. шибать ’кідаць’ (?).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Рэ́хнуць ’стукнуць’ (Мат. Гом.). Рус. раха́ть, рахну́ть ’кідаць што-небудзь цяжкае’, славац. rachnúť ’грымнуць; бухнуць’, чэш. řachnouti ’тс’. Магчыма, гукапераймальнае (Фасмер, 3, 449).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

boo

[bu:]

1.

n., interj.

во́кліч неўхвале́ньня, асуджэ́ньня, непрыхі́льнасьці

2.

v.i.

кі́даць во́клічы асуджэ́ньня

3.

v.t.

асьві́стваць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Кі́дкі ’які рэзка кідаецца ў вочы; яркі, прыметны’ (ТСБМ), ’падатлівы, ахвочы, схільны да чаго-небудзь’ (ТСБМ), ’спраўны (чалавек)’ (Сцяц.), ’неўраўнаважаны’ (Янк. III). Гл. кідаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

◎ *Падкі́днік, подкіднік ’бабок трохлісты, Menyanthes trifoliata L.’ (Бейл.). Зыходзячы са словаўтваральнай структуры, утварэнне ад прыметніка *падкідны, які да кідаць (гл.); але семантычная матывацыя невядомая.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

dart​2 [dɑ:t] v.

1. кі́дацца, кі́нуцца, ры́нуцца (куды-н.)

2. кіда́ць, кі́нуць (таксама перан.);

dart an angry look at smb. кі́нуць зло́сны по́зірк на каго́-н.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)