аві́за​2

(ісп. aviso)

невялікі быстраходны ваенны карабель для разведвальнай і пасыльнай службы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

галеа́с

(гал. galeas)

парусна-вёславы ваенны карабель 16—17 ст. у еўрапейскіх флотах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

okręt, ~u

м. карабель, судна;

okręt wojenny — ваенны карабель;

okręt podwodny — падводная лодка;

okręt transportowy — транспартнае судна;

rozbicie ~u — караблекрушэнне

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

«Усход-5» (касм. карабель) 2/493; 10/509

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

«Саюз-14» (касм. карабель) 8/92; 11/583

Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)

пірс, ‑а, м.

Спец. Партовае збудаванне для прычалу суднаў з двух бакоў. Тамара сачыла з акна кватэры, калі прыходзіць карабель, і прыбягала на пірс. Мыслівец.

[Англ. pier, мн. piers — слуп, прыстань.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

navigate [ˈnævɪgeɪt] v.

1. ве́сці (карабель, судна), кірава́ць (самалётам)

2. пла́ваць (на судне), лята́ць (на самалёце)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Lástschiff

n -(e)s, -e грузаво́е су́дна, грузавы́ карабе́ль

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bestücken

vt аснашча́ць (неабходнай зброяй), узбро́йваць (танк, самалёт, карабель)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

умеря́ть несов. змянша́ць, зме́ншваць; (сдерживать) стры́мліваць, сціша́ць; (укрощать) утаймо́ўваць;

кора́бль умеря́ет ход карабе́ль стры́млівае (сціша́е) ход; см. уме́рить;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)