Ашкарупе́ць ’пакрыцца скарынкай, шкурай’ (Янк. III), ошкору́піць ’абадраць кару’ (столін., Цыхун, вусн. паведамл.). Гл. шкарупець ’засыхаць, пакрывацца шкарлупінай’, шкарупа ’кара’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

*Моўкна, ст.-бел. мовкна ’лыка’ запазычана з літ. máukna ’лыка’, ’тоўстая кара з дрэў’ (Яблонскіс, 128; Булыка, Лекс. запазыч., 209).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

paring

[ˈperɪŋ]

n.

1) абрэ́зкі; лупі́ны pl. кара́ f.

2) абіра́ньне, абрэ́званьне лупі́наў; зьдзіра́ньне кары́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

*Маўкна, ст.-бел. мавкна, мовкна, мокна ’лыка, луб’ (XVI ст.). З літ. máukna ’тоўстая кара, дрэва, луб’ (Лаўчутэ, Liet. term., 146).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

распла́та ж

1. Áuszahlung f -, Bezáhlung f -; Verréchnung f -, Ábrechnung f - (разлік);

2. перан (кара, помста) Ábrechnung f -, Vergéltung f -

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

цяле́сны в разн. знач. теле́сный;

~ныя ўласці́васці ша́ра — теле́сные сво́йства ша́ра;

~ныя пакале́чанні — теле́сные поврежде́ния;

~ная ка́ра — теле́сное наказа́ние;

ц. ко́лер — теле́сный цвет

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

картыка́льны

(ад лац. cortex, -icis = кара);

к-ая рэакцыя — змены ў паверхневым слоі яйца ў адказ на ўздзеянне сперматазоіда.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

кортыкастэро́н

(ад лац. cortex, -icis = кара + гр. stereos = цвёрды)

гармон кары наднырачных залоз, больш слабы па дзеянню, чым гідракартызон.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Кары́на ’кавалак, абломак дрэвавай кары’ (ТСБМ), да кара (гл.). Апошняе ўспрымаецца як зборнае, таму пры абазначэнні кары выкарыстоўваецца суфікс ‑іна ў функцыі сінгулятыўнага.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

счаса́цца ​1, счэшацца; зак.

Зняцца пры часанні. Счасалася два кілаграмы пуху.

счаса́цца ​2, счэшацца; зак.

Стаць счасаным (пра верхні слой дрэва і пад.). Кара няроўна счасалася. // Стаць стаптаным (пра абцасы і пад.). Верх [чаравікаў] патрэскаўся.., а падэшва была цэлая, абцасы толькі счасаліся. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)