pickle1 [ˈpɪkl] n.

1. марына́д, расо́л

2. сале́нні (марынаваныя або салёныя агуркі; марынаваная капуста, цыбуля і да т.п.);

a cheese and pickle sandwich бутэрбро́д з сы́рам і марынава́ным агурко́м

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

*Ска́пу́сціцца, ска́пу́стытыся ‘змарнець, здаць ад старасці’ (брэсц., Нар. лекс., Сл. Брэс.). Адносна рус. дыял. скапу́ститься ‘схібіць, сканфузіцца’ Фасмер (3, 633) мяркуе, што, магчыма, з скапутиться (гл. скапуціцца) або сконфузиться і набліжана да капу́ста. Хутчэй, да скапець (гл.) або ка́пасць (гл. капасны).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

капу́стник м.

1. (об огороде) капу́снік, -ку м., капу́снішча, -шча ср.;

2. (род щей) кул. капу́ста, -ты ж.;

3. (вечеринка) капу́снік, -ку м.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

cabbage

I [ˈkæbɪdʒ]

1.

n.

капу́ста f.

2.

adj.

капу́сны

II [ˈkæbɪdʒ]

1.

n., Brit., Sl.

падрадко́ўнік -у m., шпарга́лка f.

2.

v.t. informal

сьцягну́ць, сьві́снуць (укра́сьці)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

за́ячы і зае́чы, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да зайца (у 1 знач.). Заячыя сляды. Заячае футра. // Зроблены з футра зайца. Заячая шапка.

2. перан. Нясмелы, баязлівы. Заячы характар. Заечая натура.

3. Як састаўная частка некаторых батанічных назваў. Заячая капуста. Заячая канюшына. Заячае шчаўе.

•••

Заячая губа гл. губа.

Заячая душа гл. душа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

часно́к, ‑наку, м.

1. Агароднінная расліна сямейства лілейных з ядомай цыбулінай, якая мае востры смак і рэзкі характэрны пах. Пасярод сумётаў-горак Зелянее многа град. Тут — цыбуля, памідоры, Морква, рэпа і салат, І капуста, і гуркі, І часнок, і буракі. Муравейка.

2. зб. Ядомыя цыбуліны гэтай расліны.

•••

Як (нібы) часнок — роўны і белы (пра зубы).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

марскі́ в разн. знач. морско́й;

а́я вада́ — морска́я вода́;

а́я трава́ — морска́я трава́;

м. флот — морско́й флот;

а́я пяхо́та — морска́я пехо́та;

м. клі́мат — морско́й кли́мат;

м. ву́зел — морско́й у́зел;

а́я капу́ста — морска́я капу́ста;

а́я зо́рказоол. морска́я звезда́;

м. леў — морско́й лев;

а́я мі́ля — морска́я ми́ля;

а́я хваро́ба — морска́я боле́знь;

м. воўк — морско́й волк

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

głowiasty

1. галавасты; з вялікай галавой;

2. купалападобны; шарападобны;

3. качанны;

kapusta ~a — качанная капуста

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

праваля́цца, ‑яюся, ‑яешся, ‑яецца; зак.

Разм.

1. Правесці некаторы час лежачы, валяючыся. Непаваротлівы і ляны,.. [Алесь] цэлы дзень можа праваляцца на мурагу ў цяні. Ваданосаў. // Праляжаць некаторы час хворым. Тыдні два праваляўся ў пасцелі Васіль Бусыга пасля с[у]тычкі з Саўкам Мільгуном. Колас.

2. Праляжаць некаторы час забытага, непатрэбным. Капуста правалялася на базе, мусіць, месяцы са два. Дуброўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паві́нкі мн. ’капуста, квашаная палавінкамі’ (Мат. Гом.). Не зусім ясна. У словаўтваральных адносінах — аддзеяслоўнае суфіксальнае ўтварэнне; у такім выпадку ад *павінуць (гл. вінуць) < viti; г. зн. звітыя часткі капусты ў процілегласць насечаным. Не выключана, аднак, што слова з’яўляецца і вынікам нерэгулярных дыялектных фанетычных працэсаў: моцнай рэдукцыі галоснага і асіміляцыі зычных: палавінкі < пальвінкі > паўвінкі > павінкі.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)