дэнці́н

(ад лац. dens, -ntis = зуб)

моцнае косцепадобнае рэчыва, якое складае асноўную масу зуба.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пламбава́ць

(польск. plombować, ад фр. plomber)

1) запячатваць што-н. пломбай 1 (напр. п. вагон);

2) класці пломбу 2 (напр. п. зуб).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

размалява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак.

Разм.

1. Неадабр. Нафарбаваць сабе твар ярка і груба; нагрыміравацца. [Матруна:] — Калі так, дык чаго ж тады размалявалася? Хочаш яшчэ каму-небудзь спадабацца? Зуб.

2. Пачаць многа маляваць; захапіцца маляваннем.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ста́тутны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да статута. Пры камісару Шашура заўсёды стараўся трымацца статутных правіл. Мележ. — Вы ўжо не першы раз парушаеце строгі статутны парадак, — пачаў камандзір, калі Зуб зайшоў у канцылярыю. «Маладосць».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

супако́іцца, -ко́юся, -ко́ішся, -ко́іцца; зак.

1. Стаць спакойным, не хвалявацца; перастаць шумець, пачаць весці сябе ціха.

С. пасля стрэсу.

Дзеці супакоіліся позна.

2. Задаволіцца дасягнутым, зробленым. перастаць турбавацца.

С. думаць пра кар’еру.

3. (1 і 2 ас. звычайна не ўжыв.). Аслабіць праяўленне чаго-н.; сціхнуць.

Зуб пад раніцу супакоіўся.

4. Стаць спакойным, нерухомым.

Мора супакоілася.

|| незак. супако́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

|| наз. супакае́нне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

расківа́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

1. Пачаць моцна ківацца з боку ў бок або ўверх і ўніз. Вяха расківалася на ветры.

2. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Стаць слабым, хісткім ад ківання. Зуб расківаўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адантабла́сты

(ад гр. odus, -ontos = зуб + -бласты)

клеткі пазваночных, якія прымаюць удзел ва ўтварэнні дэнціну.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

аданто́ма

(ад гр. odus, -ontos = зуб + -ома)

дабраякасная пухліна ў выглядзе кангламерату розных зубных тканак.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

амфаданто́з

(ад гр. amphi = вакол, з абодвух бакоў + odus, odontos = зуб)

тое, што і парадантоз.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дэнціятры́я

(ад лац. dens, -ntis = зуб + -ятрыя)

вучэнне аб хваробах зубоў і метадах іх лячэння.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)