Аблуне́ць ’зрабіцца мляўкім, непаваротлівым’ (КЭС, лаг.). Мабыць, да лунець (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

саслабе́ць (зрабіцца фізічна слабым) schwach [kráftlos] wérden, geschwächt [entkräftet] sein

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

take to the road

а) е́хаць у даро́гу, пайсьці́ на шыро́кую даро́гу

б) заня́цца разбо́ем, зрабі́цца разбо́йнікам; бадзя́жнічаць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

абмяка́ць, абмя́кнуць

1. разм durchwéichen vi, weich wérden;

2. перан (зрабіцца вялым) schlaff [mürbe] wérden;

3. перан (зрабіцца болей спагадлівым) weich [zúgänglicher, úmgänglicher] wérden

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

зрыжэ́ць, ‑эю, ‑эеш, ‑эе; зак.

Зрабіцца рыжым. Валасы зрыжэлі. Трава зрыжэла.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

замуці́цца, ‑муціцца; зак.

Зрабіцца мутным. Вада замуцілася. Вочы замуціліся. Розум замуціўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запаво́ліцца, ‑ліцца; зак.

Зрабіцца больш павольным. Рост расліны запаволіўся. Рух запаволіўся.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

зарудзе́ць, ‑ее; зак.

Разм. Зрабіцца рудым; зрудзець. Папера ад сонца зарудзела.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

скача́цца, ‑аецца; зак.

Зляпіцца, зрабіцца прадметам круглай формы. Галушка лёгка скачалася.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абазна́чыцца, ‑чыцца; зак.

Зрабіцца прыкметным; акрэсліцца. Мужчыны пакрочылі да другога берага, ля якога ўжо.. абазначылася цёмная палоска не то мокрага снегу, не то вады. Курто. // Зрабіцца адчувальным, наяўным. У сакавіку абазначыўся надыход вясны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)