патэ́нцыя

(польск. potencja, ад лац. potentia = сіла)

магчымасці, здольнасці, якія скрыты і могуць выявіцца пры пэўных умовах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

стэры́льнасць

(ад стэрыльны)

1) адсутнасць мікраарганізмаў у асяроддзі, аб’екце, арганізме;

2) адсутнасць здольнасці да апладнення (параўн. фертыльнасць).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

та́лент

(лац. talentum, ад гр. talanton = вага, вагі)

1) надзвычайныя прыродныя здольнасці;

2) асоба, надзеленая надзвычайнымі здольнасцямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

пара́ліч, ‑у, м.

1. Хвароба, пры якой асобныя органы або частка цела трацяць здольнасць да адвольных рухаў. Параліч ног. // перан. Пра стан анямення, поўнай нерухомасці (ад якіх‑н. пачуццяў).

2. перан. Страта здольнасці дзейнічаць; бяздзейнасць. Параліч чыгункі.

[Ад грэч. parálysis — расслабленне.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

размеркава́нне, ‑я, н.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. размеркаваць, размеркавацца.

2. Спец. Працэс размяшчэння, раздзялення гатовага прадукта ў грамадстве, які вызначаецца вытворчымі адносінамі. Пры сацыялізме прынцыпам размеркавання з’яўляецца «ад кожнага па здольнасці, кожнаму — па яго працы». «Весці».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

summon [ˈsʌmən] v. скліка́ць; выкліка́ць (у суд);

summon (up) one’s courage набра́цца хра́брасці

summon up [ˌsʌmənˈʌp] phr. v. сабіра́ць, мабілізава́ць (сілы, здольнасці);

summon up one’s thoughts сабра́цца з ду́мкамі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ВЫШЧАЛО́ЧВАННЕ,

здабыча некаторых (асобных) кампанентаў цвёрдага рэчыва з дапамогай растваральніку. Заснавана на здольнасці гэтага кампанента растварацца ў вадкасці (напр., вадзе, водных растворах кіслот, шчолачах) лепш за інш. кампаненты матэрыялу. Выкарыстоўваецца ў гідраметалургіі, горнай і хім. прам-сці, вытв-сці цукру, дубільных рэчываў.

т. 4, с. 330

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

entfálten

1.

vt

1) разго́ртваць

2) развіва́ць, выяўля́ць (здольнасці)

2.

(sich) разго́ртвацца; расквітне́ць

перан. развіва́цца, квітне́ць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

пе́ўчы

1. прил. пе́вческий;

~чая капэ́ла — пе́вческая капе́лла;

~чыя здо́льнасці — пе́вческие спосо́бности;

2. прил. (о птицах) пе́вчий;

~чыя пту́шкі — пе́вчие пти́цы;

3. в знач. сущ. пе́вчий

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

gift [gɪft] n.

1. падару́нак, дару́нак

2. (for) та́лент, здо́льнасці;

She has a great gift for music. У яе вялікія здольнасці да музыкі.

♦

Gre ek gifts дару́нкі дана́йцаў (каварная паслуга з мэтай прычыніць зло);

have the gift of the gab BrE, infml мець до́бра падве́шаны язы́к;

you must not look a gift horse in the mouth дармо́ваму каню́ ў зу́бы не глядзя́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)