гетэрамарфо́з
(ад гетэра- + -марфоз)
утварэнне пры рэгенерацыі ў жывёл замест страчанага органа зусім іншага органа (напру ракападобных замест вачэй вырастаюць ногі або вусікі).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)
сталя́рства, ‑а, н.
Рамяство, занятак сталяра. [Сабастыян:] — Я некалі .. у нябожчыка бацькі на[ву]чыўся сталярству. Чорны. Пры ахвоце ён [Хацяноўскі] мог усё зрабіць па сталярству і цяслярству, аднак у хаце замест зэдліка стаяла калодка, замест ложка былі сяк-так збітыя нары. Кулакоўскі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бес..., прыстаўка (гл. без...).
Ужываецца замест «без» перад глухімі зычнымі, напрыклад: бескарыслівы, беспамылковы, бессмяротнасць, бестурботнасць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
бяс..., прыстаўка (гл. бес...).
Ужываецца замест «бес...» у першым складзе перад націскам, напрыклад: бяссонніца, бясхмар’е.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
а́каць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак.
Вымаўляць у ненаціскных складах замест гукаў «о», «э» гук «а».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
рас..., прыстаўка (гл. раз...).
Ужываецца замест «раз...» перад глухімі зычнымі, напрыклад: раскалыхаць, распакаваць, рассесціся, расхапаць.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ус..., прыстаўка (гл. уз...).
Ужываецца замест «уз...» перад глухімі зычнымі, напрыклад: успіхнуць, ускінуць, ускапаць, уссесці.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
pillow [ˈpɪləʊ] n. паду́шка;
plump up the pillows узбіва́ць паду́шкі;
Paula used her rucksack as a pillow. Замест падушкі Паўла выкарыстоўвала рукзак.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
без’..., прыстаўка (гл. без...).
Ужываецца замест «без...» перад ётавымі галоснымі: «е», «ё», «ю», «я», напрыклад: без’языкі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перыфра́з, -а, мн. -ы, -аў м. і перыфра́за, -ы, мн. -ы, -ра́з, ж. (кніжн.).
Выраз, які з’яўляецца апісальнай перадачай сэнсу другога выразу ці слова, напр.: «цар звяроў» замест «леў».
|| прым. перыфрасты́чны, -ая, -ае.
П. выраз.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)