насыпны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які насыпаецца куды‑н.
2. Утвораны шляхам насыпання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
насыпны́, ‑ая, ‑ое.
1. Які насыпаецца куды‑н.
2. Утвораны шляхам насыпання.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Zitadélle
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
бург
(
умацаваны
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
Чорштын (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
закля́ты
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
«Белы Ковель»,
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
«Ляхавіцкія фартэцыі» (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Анануры (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Таўэр (
Беларуская Савецкая Энцыклапедыя (1969—76, паказальнікі; правапіс да 2008 г., часткова)
Kastéll
1) старажытнары́мскае ўмацава́нне
2)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)