вы́красліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.
Закасаваўшы, апусціць што‑н. напісанае, надрукаванае. Выкрасліць слова. Выкрасліць радок верша. □ Настаўнік выкрасліў прозвішча Мініча са спісу другой групы і запісаў яго ў трэцюю. Колас.
•••
Выкрасліць з жыцця — лічыць каго‑, што‑н. неіснуючым.
Выкрасліць з памяці (сэрца) — забыць, перастаць думаць аб кім‑, чым‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
пярэ́бары, ‑аў; адз. няма.
1. Разм. Пераезд, перасяленне. Пярэбары з Сухоншчыны ў Альбуць .. кладуць выразную мяжу ў маім жыцці. Колас. Цяпер, калі хата была парожняя, Аляксею можна было думаць аб пярэбарах сям’і. Пальчэўскі.
2. Абл. Сварка, спрэчка. Вера моўчкі слухала пярэбары. Адчувала, што яна павінна сказаць тут сваё рашаючае слова. Асіпенка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
тугаду́м, ‑а, м.
Разм. Той, хто не можа хутка думаць, разумець. Выхваляўся тугадум: Маю сорак тэм-задум!.. Але вось бяда і гора. Што няма дагэтуль твораў. Шушкевіч. Вырашыў [Шыковіч] пагутарыць з Тужыкавым. Праўда, ён — тугадум, як той анекдатычны фін, — на пытанне, якое задалі раніцой, адкажа ўвечары, але затое аб’ектыўны і разумны. Шамякін.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Ту́мкаць ‘разумець’ (слуц., Жыв. НС), ту́мкыць ‘думаць, разважаць’ (Яўс.), ‘разумець, разбірацца’ (Юрч. Фраз., Юрч. Вытв.), ‘даходзіць да сэнсу’ (мсцісл., З нар. сл.), сюды ж ту́мкнуць ‘прыйсці нечакана ў галаву (пра думку)’ (Яўс.), ту́мканне, ту́мкыньня ‘разуменне’, ‘разважанне, раздумванне’ (Яўс., Юрч. Вытв.), ту́мкыньнік ‘той, хто разумее’ (Юрч. СНЛ). Параўн. рус. ту́мкаць ‘меркаваць, разумець, думаць’. Відаць, утворана ад гукапераймання, параўн. тумнуць ‘моцна ўдарыць, стукнуць’ (гл.), рус. ту́мкать ‘выдаваць гукі’ (СРНГ). Як эмфатычны назалізаваны варыянт рус. ту́кать (гл. тукаць 1) разглядае рус. слэнг. ту́мкать ‘цяміць’ Арол (4, 116).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
fancy3 [ˈfænsi] v.
1. (за)хаце́ць;
I fancy a cup of tea. Я выпіў бы зараз кубачак чаю.
2. уяўля́ць, ду́маць;
I fancy we’ve met before. Здаецца, мы ўжо сустракаліся;
Fancy that! Толькі ўяві сабе!
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Вы́мекнуцца ’прагаварыцца’ (Жд.). Няясна. Відавочна, звязана з намёк (гл.), рус. мекать ’думаць, меркаваць’, намекать і інш. Апошняе, на думку Брукнера (KZ, 48, 196), з рус. метить, але гэта няпэўна. Гл. Фасмер, 2, 594.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
mindless [ˈmaɪndləs] adj.
1. дурны́, неразва́жлівы; бязглу́зды;
mindless destruction бязглу́здае разбурэ́нне
2. (of) які́ не ду́мае (пра каго-н., што-н.); які́ не лі́чыцца (з кім-н., чым-н.);
be mindless of danger не ду́маць пра небяспе́ку
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
two [tu:] num., n. два, дво́йка;
double two дзве дво́йкі
♦
in two папала́м, напала́м;
by/in twos па́рамі;
put two and two together лагі́чна ду́маць; даду́мвацца;
two sides of the same coin два бакі́ аднаго́ медаля́
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Духва́ць ’думаць, меркаваць, спадзявацца’ (Сл. паўн.-зах.). Ужо ў ст.-бел. мове было дуфати, духвати ’верыць’ (гл. Булыка, Запазыч.). Гэта запазычанне з польск. dufać, duchwać ’тс’ (падрабязна аб польск. слове гл. у Слаўскага, 1, 178).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
conceive
[kənˈsi:v]
v.
1) прыду́мваць, заду́мваць
a well conceived scheme — до́бра заду́маны плян
2) уяўля́ць, ду́маць
3) выка́зваць, перадава́ць сло́вамі
4) зацяжа́рваць, зачына́ць
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)