паадпро́швацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.
Разм. Адпрасіцца — пра ўсіх, многіх. Дзеці паадпрошваліся ў лес.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
павысёрбваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Высербаць усё, многае. Дзеці павысёрбвалі суп з місак.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
калчачэ́я Месца, дзе збіраюцца людзі, дзе гуляюць дзеці (Слаўг.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Дзіця́ ’дзіця’ (мн. л. дзе́ці). Рус. дитя́ (де́ти), укр. дитя́ (ді́ти), польск. dziecię, чэш. dítě (děti), балг. дете́ і г. д. Прасл. *dětę ’дзіця’, *děti ’дзеці’. Паводле Трубачова (Эт. сл., 5, 13), *dětę звязана з *dojiti ў значэнні ’ссаць, смактаць’ (гл. там жа крытычны агляд іншых версій). Фасмер, 1, 516; Бернекер, 1, 196; Траўтман, 51.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
Мале́ча ’маленькія дзеці, жывыя істоты’, ’драбната, драбяза’, ’дзіцяня’ (ТСБМ, Янк. 1, Сцяшк., Нас., Бяльк., Растарг.), ’чалавек нізкага росту’ (Растарг.). Укр. мале́ча ’малыя дзеці’, рус. мале́ча: смал. ’дзіця’, славен. malȏča ’дробязь’, серб.-харв. мало̀ћа ’малая колькасць’. Трубачоў (Проспект, 59–61) дапускае праблематычнасць пры ўзвядзенні гэтых форм да прасл. malotja; магчыма, ‑otja > ‑etja (?). Да малы́ (гл.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
крыклі́вы, -ая, -ае.
1. Які многа, часта крычыць.
Крыклівыя дзеці.
2. Прарэзлівы, гучны, непрыемна рэзкі.
К. голас.
3. перан. Які прымушае звярнуць на сябе ўвагу сваёй стракатасцю, яркасцю.
Крыклівыя афішы.
К. ўбор.
|| наз. крыклі́васць, -і, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
падступі́цца, -уплю́ся, -у́пішся, -у́піцца; зак.
1. Тое, што і падступіць (у 1 знач.).
Дзеці падступіліся бліжэй да дзядзькі.
2. да каго. Падысці, звярнуўшыся з просьбай, пытаннем.
Да яго сёння не п.
|| незак. падступа́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
Му́мы ’вошы’ (шальч.) (пераноснае) ’малыя дзеці’ (лаг., Сл. ПЗБ). З літ. mū̃mas ’вош’ (Грынавяцкене, там жа, 3, 83).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
затармасі́ць сов., разг. затормоши́ть, затереби́ть;
дзе́ці мяне́ зусі́м ~сі́лі — де́ти меня́ совсе́м затормоши́ли (затереби́ли)
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
пакла́сціся сов. (обо всех, многих) лечь;
дзе́ці ра́на ~ла́ліся спаць — де́ти ра́но легли́ спать
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)