мане́та, -ы, ДМе́це, мн. -ы, -не́т, ж., таксама зб.

Металічны грашовы знак.

Залатая м.

Адплаціць (плаціць) той жа манетай — адказаць тым жа, такімі ж адносінамі.

Прыняць за чыстую манету — палічыць праўдай, успрыняць усур’ёз.

|| прым. мане́тны, -ая, -ае.

Манетны двор — прадпрыемства, якое вырабляе металічныя грошы, медалі і пад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

поме́стье ср.

1. маёнтак, -тка м.;

2. ист. двор, род. двара́ м., паме́сце, -сця ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

запага́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., што.

Разм. Зрабіць нячыстым, паганым; забрудзіць. Запаганіць двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сабака́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да сабакарні (у 1 знач.). Сабакарны двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mint2 [mɪnt] n.

1. мане́тны двор

2. infml вялі́кія гро́шы;

make a mint of money зарабля́ць вялі́кія гро́шы

in mint condition у выда́тным ста́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

арсена́льны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да арсенала. Арсенальны двор. Арсенальны вартаўнік. Арсенальны майстар.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

камбіна́таўскі, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да камбіната, належыць яму. Камбінатаўскія рабочыя. Камбінатаўскі двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мы́тны, ‑ая, ‑ае.

Гіст. Які мае адносіны да мыту ​1. Мытная кніга. Мытны двор.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

надво́рны, -ая, -ае.

1. Размешчаны ў межах сядзібы.

Надворныя будынкі.

2. Той, што выходзіць на двор, знадворны.

Надворная сцяна.

3. Тое, што і знешні (у 2 знач.).

Надворная замкнёнасць.

4. Такі, якога яшчэ не паставілі на адкорм (пра свіней).

Надворныя парасяты.

Надворны саветнік — у дарэвалюцыйнай Расіі: цывільны чын сёмага класа.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

podwórze

podwórz|e

н. двор; панадворак

od ~a — з двара

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)