бо́ндар, ‑а, м.

Майстар па вырабу драўлянай пасуды (бочак, дзежак, цаброў і пад.). Сымон, выдатны бондар на ўсю акругу, ..сыходзіў на дзень-другі з Ганніных воч куды-небудзь у суседні калгас падправіць абручы ці зрабіць каму пару новых дзежак. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

distinguished

[dɪˈstɪŋgwɪʃt]

adj.

1) сла́ўны, выда́тны; вядо́мы, ве́дамы

2) ва́жны, ста́тны, самаві́ты

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

striking

[ˈstraɪkɪŋ]

adj.

1) які́ страйку́е

2) які́ ўра́жвае, уража́льны; імпаза́нтны, выда́тны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

я́ркі

1. hell, grell; frbenfroh, lbhaft (пра колер);

2. перан. marknt, prägnnt; hervrragend (выдатны); krass, trffend, scharf (яскравы)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

köstlich

a

1) ве́льмі до́бры, выда́тны, вы́танчаны

2) сма́чны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ußergewöhnlich

1.

a незвыча́йны, выда́тны

2.

adv надзвыча́йна, выклю́чна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

bedutend

1.

a выда́тны, знакамі́ты

2.adv істо́тна, зна́чна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

фенамена́льны

(фр. phénoménal, ад гр. phainomenon = якое з’яўляецца)

выключны, незвычайны, выдатны па сваіх якасцях (напр. ф-ыя здольнасці)

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

АМВРО́СІЙ

(1426 або каля 1430 — каля 1494),

рускі разьбяр і ювелір. Працаваў у Троіцка-Сергіевай лаўры. Створаны ім разьбяны абразок-складзень з выявай Тройцы (1456) — выдатны помнік стараж.-рус. мініяцюры. У гэтым творы, а таксама ў работах інш. майстроў, што працавалі з Амвросіем, прыкметны ўплыў А.Рублёва.

А.К.Лявонава.

т. 1, с. 310

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

трыбу́н, ‑а, м.

1. Гіст. Назва розных службовых асоб у Старажытным Рыме. Ваенны трыбун. Народны трыбун.

2. Грамадскі дзеяч — выдатны прамоўца і публіцыст. [Шэмет:] — Цяжкую страту панесла, партыя, няма ў жывых яе лепшага трыбуна [Кірава]. Лобан. // Выразнік чыіх‑н. ідэй, прынцыпаў, імкненняў. Трыбун сялянскіх мас.

[Лац. tribune.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)