ірэгуля́рны

(лац. irregularis)

не падпарадкаваны агульным правілам, нерэгулярны (напр. і-ае войска); проціл. рэгулярны 2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

лейб-гва́рдыя

(ням. Laibgarde)

асабістая ахова манарха, а таксама прывілеяванае войска ў шэрагу манархічных дзяржаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

перакіда́ць несов.

1. в разн. знач. перебра́сывать, переки́дывать; (с силой — ещё) перешвы́ривать;

2. (войска) перебра́сывать, переки́дывать, передвига́ть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

перакі́нуць сов.

1. в разн. знач. перебро́сить, переки́нуть; (с силой — ещё) перешвырну́ть;

2. (войска) перебро́сить, переки́нуть, передви́нуть

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Highlander

[ˈhaɪləndər]

n.

1) шатля́ндзкі го́рац

2) жаўне́р шатля́ндзкага во́йска

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пяхо́та, ‑ы, ДМ ‑хоце, ж.

Род войска, якое дзейнічае пешым парадкам. Служыць у пяхоце. Марская пяхота. □ Калі артылерысты перанеслі агонь углыбіню, у бой пайшлі топкі і пяхота. Мележ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

развясёлы, ‑ая, ‑ае.

Разм. Вельмі вясёлы. — Люба, — смальнуў .. [Сашка] развясёлым голасам, — бяры чарку! Чорны. Ліха рэзаў гармонік, екатаў бубен, з подсвістам, з прыпеўкамі таптала вулкавы пыл развясёлае войска. М. Стральцоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стан², -а і -у, мн. -ы, -аў, м.

1. -а. Лагер, месца стаянкі.

Рыбацкі с.

2. -у. Войска, адзін з ваюючых бакоў.

Варожы с.

3. -а. гіст. У царскай Расіі: адміністрацыйна-паліцэйскае падраздзяленне павета.

4. -у. Саслоўе, сацыяльны слой (разм.).

Выбіраўся магістрат з вышэйшых станаў.

|| прым. станавы́, -а́я, -о́е (да 3 знач.).

С. прыстаў (начальнік паліцэйскага ўчастка).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ufmarsch

m -(e)s, -märsche разго́ртванне, выступле́нне (войска); пара́д; дэманстра́цыя; тэатр. масо́ўка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

авіядэса́нт

(ад авія- + дэсант)

войска, перакінутае паветраным транспартам у тыл праціўніка для ўдзелу ў баявых аперацыях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)