нечарназёмны, ‑ая, ‑ае.

Бедны чарназёмам. Нечарназёмная глеба. // Размешчаны ў раёнах, бедных на чарназём. Нечарназёмная вобласць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэгіён, ‑а, м.

Спец. Пэўная тэрытарыяльная адзінка (раён, вобласць), якая адрозніваецца ад іншых спецыфічнымі рысамі.

[Лац. regio — вобласць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ха́нства, ‑а, н.

1. Званне, тытул хана.

2. Дзяржава, вобласць, якой правіць хан. Казанскае ханства.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Рур м Ruhr f - (рака), Rúhrgebiet n -(e)s (вобласць)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

прако́нсульства, ‑а, н.

Гіст.

1. Пасада праконсула.

2. Час праўлення праконсула.

3. Вобласць, якою кіруе праконсул.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Кокчета́вская о́бласть ист. Какчэта́ўская во́бласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Кры́мская о́бласть уст. Кры́мская во́бласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Буха́рская о́бласть ист. Буха́рская во́бласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

Турга́йская о́бласть ист. Турга́йская во́бласць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

province [ˈprɒvɪns] n.

1. край, во́бласць

2. pl. the provinces праві́нцыя, перыферы́я

3. fml сфе́ра дзе́йнасці; кампетэ́нцыя

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)