N, n

[en]

n., pl. N's or n’s

1) чатырна́ццатая лі́тара ў анге́льскім альфабэ́це

2) Math. неазнача́льная велічыня́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

unknown​1 [ˌʌnˈnəʊn] n.

1. the unknown невядо́мае; неспазна́нае;

fear of the unknown страх пе́рад неспазна́ным

2. незнаёмы; незнаёмая; незнаёмец; незнаёмка

3. math. невядо́мая велічыня́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

approximation [əˌprɒksɪˈmeɪʃn] n.

1. прыблі́зная су́ма; прыблі́зная велічыня́

2. (of/to smth.) набліжэ́нне;

a very close approximation to the truth ве́льмі блі́зкае набліжэ́нне да і́сціны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ампліту́да

(лац. amplitudo = велічыня)

1) размах ваганняў, найбольшае адхіленне цела пры ваганні ад стану раўнавагі;

2) мат. розніца меж, паміж якімі змяняецца якая-н. пераменная велічыня;

3) перан. размах, шырыня.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Wéitläufigkeit

f -

1) велічыня́, шырыня́

2) падрабя́знасць, шматсло́ўнасць (тлумачэнняў і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Áusdehnung

f -, -en

1) расця́гванне; расшырэ́нне

2) распаўсю́джванне

3) паме́р, велічыня́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Ístwert, Íst-Wert

m -(e)s, -e сапра́ўдная велічыня́, сапра́ўднае значэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ко́лькасць, -і, ж.

1. Велічыня, лік, аб’ём, маса.

Вялікая к. дрэў у парку.

К. ападкаў за суткі.

2. Філасофская катэгорыя, якая характарызуе прадметы і з’явы навакольнага свету з боку велічыні, аб’ёму, ліку, ступені развіцця, тэмпаў змянення і інш. (выкарыстоўваецца ва ўзаемадзеянні з катэгорыяй якасці).

Пераход колькасці ў якасць.

|| прым. ко́лькасны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

approximation

[ə,prɑ:ksɪˈməɪʃən]

n.

1) набліжэ́ньне n.

an approximation to the truth — набліжэ́ньне да пра́ўды

2) прыблі́зная велічыня́ (су́ма, лік)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

increment

[ˈɪŋkrəmənt]

n.

1) павелічэ́ньне n., рост -у m.

2) велічыня́ прыро́сту

3) Math., Comp. інкрэмэ́нт, прыро́ст -у m.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)