tourist​2 [ˈtʊərɪst] adj. турысты́чны;

a tourist agency бюро́ падаро́жжаў;

a tourist camp турысты́чны ла́гер;

a tourist guide турысты́чны даве́днік;

a tourist cottage до́мік для туры́стаў (у гарах)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бюракра́т

(фр. bureaucrate, ад bureau = бюро + kratos = улада)

1) прадстаўнік бюракратыі;

2) службовая асоба, якая пры выкананні сваіх абавязкаў асноўнае значэнне надае форме, а не сутнасці справы; фармаліст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

Büró

n -s, -s

1) бюро́, о́фіс, канто́ра, канцыля́рыя

2) ме́сца слу́жбы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Kúndendienst

m -(e)s абслуго́ўванне пакупніко́ў [спажыўцо́ў, кліе́нтаў]

Büro für ~ — бюро́ абслуго́ўвання (у гатэлі)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

podróż

ж. падарожжа;

podróż poślubna — вясельнае падарожжа;

podróż służbowa — камандзіроўка;

biuro ~y — бюро падарожжаў; турыстычнае бюро;

podróż dookoła świata — падарожжа вакол свету;

szczęśliwej ~y — шчаслівай дарогі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

funeral

[ˈfju:nərəl]

1.

n.

1) пахо́віны pl. only, пахава́ньне n.

2) пахава́льная працэ́сія

2.

adj.

пахава́льны

funeral home or parlor — пахава́льнае бюро́

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

biuro

biu|ro

н. бюро; аддзел; кантора; установа; офіс;

~ro notarialne — натарыяльная кантора;

~ro podróży — бюро падарожжаў;

po ~rze разм. пасля працы;

przed ~rem разм. перад працай

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

undertaking [ˌʌndəˈteɪkɪŋ] n.

1. спра́ва, пачы́н, пачына́нне;

a risky undertaking рызыко́ўная спра́ва;

a commercial undertaking камерцы́йная спра́ва

2. fml абяца́нне, гара́нтыя;

give a solemn undertaking дава́ць сур’ёзнае абяца́нне

3. [ˈʌndəteɪkɪŋ] пахава́льнае бюро́

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пагу́тарыць, ‑ру, ‑рыш, ‑рыць; зак.

Гутарыць некаторы час; правесці час у гутарцы. Зайшлі [Лабановіч і а. Кірыл] у пакоік настаўніка, пагутарылі пра сёе-тое, пакуль пазбіраліся дзеці. Колас. Яны, стары і малады, паселі на бярвенні, пагутарылі, як сябры. Мікуліч. // Правесці гутарку, ператварыць. [Дзімін:] — З Кашыным пагутарым на бюро, дарэчы, і пра папярэдняе напомнім. Карпаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

цыра́та, ‑ы, ДМ ‑раце, ж.

Тканіна, накрытая з аднаго боку ці з абодвух бакоў асобым саставам, які робіць яе непрамакальнай. Стол быў засланы цыратай, чатыры крэслы стаялі навокал стала. Чорны. На століках у [машынным] бюро стаялі чатыры пішучыя машынкі. Усе яны былі пакрытыя чахламі з чорнай цыраты. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)