паўсця́гваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Усцягнуць усё, многае або ўсіх, многіх. Паўсцягваць мяхі на воз. Паўсцягваць боты на ногі.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
прыфранці́цца, ‑нчуся, ‑нцішся, ‑нціцца; зак.
Разм. Франтавата, прыгожа апрануцца; прыбрацца. Гарбылёўцы, колькі можна было, прыфранціліся — начысцілі боты, апрануліся ў чыстае. Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
набо́р в разн. знач. набо́р, -ру м.;
◊
набо́р слов набо́р слоў;
сапоги́ с набо́ром бо́ты гармо́нікам.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
ссо́хнуцца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -нецца; ссо́хся, ссо́хлася; зак.
1. Перасохнуць, стаць зморшчаным, пакарабаціцца.
Боты ссохліся.
2. Высахшы, зацвярдзець, ператварыцца ў камяк.
Гліна ссохлася.
3. Сасмягнуць, стаць шурпатым (пра вусны).
4. перан. Пахудзець (пра чалавека; разм.).
|| незак. ссыха́цца, -а́ецца.
|| наз. ссыха́нне, -я, н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
апо́ркі, ‑каў; адз. апорак, ‑рка, м.
Старыя боты з адрэзанымі халявамі. Апоркі, аб якіх ішла размова, былі бязлітасна разбітыя і зношаныя. Якімовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
паўбо́цікі, ‑аў; адз. паўбоцік, ‑а, м.
Боты з кароткай халявай. Апрануты .. [Кастусь] быў у сурдуцік, у бэжавыя нанкавыя панталоны і запыленыя паўбоцікі. Караткевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
працяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
Разм. Цягаць некаторы час. Усю зіму працягаў боты. □ — Я амаль усю вайну працягаў «максіма». Карпюк.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
ботI м (абутак) Stíefel m -s -;
◊ два боты па́ра разм Gleich und Gleich geséllt sich gern
Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)
Тушні́ ‘від туфель’ (Касп.). Няясна. Лаўчутэ (Балтизмы, 134) упершыню аднесла слова да балтызмаў, прыняўшы кантамінацыю літ. pùšnys ‘доўгія боты ў паляўнічых і рыбакоў’ ад puškė́ti ‘брысці па вадзе’ і туфлі (гл.), што малаверагодна.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
абля́паць сов., разг. (забрызгать, запачкать чем-л. липким) обля́пать;
а. бо́ты гра́ззю — обля́пать сапоги́ гря́зью
Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)