tłuczka

ж. бой (шкла)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

бата́лія

(фр. bataille, ад іт. battaglia = бой, бітва)

1) уст. бітва, бой;

2) перан. бурная сварка, бойка.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

нака́ўт, -а, М -ка́ўце, м.

Стан баксёра ў час бою, калі ён пасля моцнага ўдару на працягу 10 секунд не можа падняцца і працягваць бой.

Паслаць праціўніка ў н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

небаяздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Няздольны весці бой. Небаяздольная дывізія.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

head-to-head​1 [ˌhedtəˈhed] n. барацьба́, бой урукапа́шную; сутыкне́нне твар у твар

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

спа́рынг

(англ. sparring)

трэніровачны бой баксёраў перад спаборніцтвам; вольны бой.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

breakage [ˈbreɪkɪdʒ] n. звыч. pl.

1. лом; бой; палама́ныя або́ разбі́тыя прадме́ты

2. пало́мка

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

абарда́жны, ‑ая, ‑ае.

Які мае дачыненне да абардажу. Абардажны бой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

кровапралі́тны, ‑ая, ‑ае.

Які суправаджаецца кровапраліццем. Кровапралітная вайна. Кровапралітны бой.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

разані́на ж., разг.

1. (драка) резня́; поножо́вщина;

2. (рукопашный бой) резня́, се́ча

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)