◎ Плята́ць ’ілгаць’ (Нас.). Да прасл. *plęt‑a‑ti, якое з’яўляецца дзеясловам шматразовага дзеяння ад прасл. *plęsti (< ple‑n‑i‑ з інфіксам ‑n‑ у аснове цяп. часу) < першапачаткова Spiesti > бел. плесці (гл.). Фурлан (JS, 29, 120–123) параўноўвае плятаць з славен. oplėtati ’помсціць’, oplėsti ’ашукаць, абдурыць’, якія ўзводзіць да прасл. *plet‑ < і.-е. (s)pele‑t‑/*(s)plet‑ ’узнёсла гаварыць’, дапускаючы аманімію асноў у праславянскай мове, пры якой сувязь з ’плесці’ тлумачыцца народнай этымалогіяй, параўн., аднак, круціць ’падмануць’ (ТС), што сведчыць аб прадуктыўнасці семантычнага пераходу ’плясці, віць, круціць’ > ’ашукваць, ілгаць’. Сюды ж: плятня ’хлусня, плёткі’ (Нас.; ТС), ’пляткарка’ (шчуч., Сл. ПЗБ; клец., Нар. лекс.), пляту́пня ’балбатуха’, пляту́н ’забаўнік, балбатун’ (Нас.), ’пляткар, хлус’ (капыл., Нар. словатв.; гор., Мат. Маг.; Нас.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

humbug

[ˈhʌmbʌg]

1.

n.

1) ашука́нства n., лу́хта f.

2) ашука́нец -ца m., махля́р -а́ m.; самахва́л -а m.; пустаме́ля -і m. & f.

3) удава́ньне n., хвальба́ f.

2.

v.t.

ашу́кваць, падма́нліва зво́дзіць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

chisel

[ˈtʃɪzəl]

1.

n.

1) разе́ц -ца́ m.

2) до́лата, до́латца n., стаме́ска f., зубі́ла n., чака́н -а́ m.

2.

v.t.

1) выраза́ць, высяка́ць, рабі́ць скульпту́ру

2) выдо́ўбваць, чака́ніць

3) Sl. ашу́кваць, махлява́ць, дуры́ць

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

préllen

vt

1) уда́рыць, вы́цяць

sich (D) den Fuß ~ — уда́рыць [вы́цяць] сабе́ нагу́

2) падма́нваць, ашу́кваць

3) (um A) аблі́чваць (на што-н., на колькі-н.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

cheat

[tʃi:t]

1.

v.

ашу́кваць, абду́рваць

to cheat out of five dollars — абдуры́ць на пяць даля́раў

2.

n.

1) махля́р -а́ m., ашука́нец -ца m.; круце́ль -яля́ m., круце́лька f.

2) махля́рства, ашука́нства, круце́льства n.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gammon

I [ˈgæmən]

1.

n.

вэ́нджаны кумпя́к

2.

v.t.

салі́ць, вэ́ндзіць (мя́са, ры́бу)

II [ˈgæmən]

1.

v.i.

1) загаво́рваць зу́бы (з мэ́тай ашука́ньня)

2) прыкі́двацца, удава́ць

2.

v.t.

ашу́кваць каго́

3.

n. Brit., informal

лухта́ f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pluck

[plʌk]

1.

v.

1) рва́ць (кве́ткі), выця́гваць

2) (at) цягну́ць, ту́заць за што

3) ску́бці (ку́рыцу)

4) Sl. рабава́ць, ашу́кваць

2.

n.

1) то́рганьне n.

2) адва́га, рашу́часьць f.

3) вантро́бы забі́тае жывёліны

•

- pluck up

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

beguile

[bɪˈgaɪl]

v.t.

1) ашу́кваць; зво́дзіць; падма́нваць

to beguile someone into doing something — ашука́нствам зму́сіць не́кага зрабі́ць штось

2) вы́маніць хі́трасьцю

3) забаўля́ць, займа́ць, весялі́ць

4) ба́віць, право́дзіць час

to beguile the tedious hours — ба́віць марко́тныя гадзі́ны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

täuschen

1.

vt падма́нваць, ашу́кваць, уво́дзіць у зман

der Schein täuscht — вы́гляд падво́дзіць [падма́нвае]

2.

(sich)

(in D, über A) памыля́цца

er täuscht sich selbst — ён сам сябе́ падво́дзіць [ашу́квае]

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

trick

[trɪk]

1.

n.

1) хі́трыкі pl. only; ашука́нства n.

by trick — ашука́нствам

2) падма́н -у m.

a trick of the eyesight — падма́н зро́ку, зро́кавая ілю́зія

3) шту́чка f.; фо́кус -у m.

4) жарт -у m.; сваво́льства n.

5) майстэ́рства n.; прыём -у m.

the tricks of the trade — сакрэ́ты прафэ́сіі

6) дзі́ўная звы́чка або́ мане́ра

He has a trick of pulling at his collar — Ён ма́е дзі́ўную звы́чку ту́заць за каўне́р

2.

v.t.

ашу́кваць, абду́рваць, выма́ньваць

3.

v.i.

ашу́кваць, махлява́ць

•

- it did the trick

- trick out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)