kiwać

kiwa|ć

незак.

1. ківаць; махаць;

pies ~ł ogonem — сабака махаў хвастом;

~ć głową — ківаць галавою;

~ć ręką — махаць рукой;

~ć nogami — матляць нагамі;

2. разм падманваць, ашукваць;

kiwać palcem w bucie разм. паказваць дулю ў кішэні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)